Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вандрава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вандру́ю вандру́ем
2-я ас. вандру́еш вандру́еце
3-я ас. вандру́е вандру́юць
Прошлы час
м. вандрава́ў вандрава́лі
ж. вандрава́ла
н. вандрава́ла
Загадны лад
2-я ас. вандру́й вандру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вандру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вандро́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вандро́вец вандро́ўцы
Р. вандро́ўца вандро́ўцаў
Д. вандро́ўцу вандро́ўцам
В. вандро́ўца вандро́ўцаў
Т. вандро́ўцам вандро́ўцамі
М. вандро́ўцу вандро́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вандро́вішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вандро́вішча вандро́вішчы
Р. вандро́вішча вандро́вішч
вандро́вішчаў
Д. вандро́вішчу вандро́вішчам
В. вандро́вішча вандро́вішчы
Т. вандро́вішчам вандро́вішчамі
М. вандро́вішчы вандро́вішчах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

вандро́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вандро́ўе
Р. вандро́ўя
Д. вандро́ўю
В. вандро́ўе
Т. вандро́ўем
М. вандро́ўі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вандро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вандро́ўка вандро́ўкі
Р. вандро́ўкі вандро́вак
Д. вандро́ўцы вандро́ўкам
В. вандро́ўку вандро́ўкі
Т. вандро́ўкай
вандро́ўкаю
вандро́ўкамі
М. вандро́ўцы вандро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вандро́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вандро́ўнік вандро́ўнікі
Р. вандро́ўніка вандро́ўнікаў
Д. вандро́ўніку вандро́ўнікам
В. вандро́ўніка вандро́ўнікаў
Т. вандро́ўнікам вандро́ўнікамі
М. вандро́ўніку вандро́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вандро́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вандро́ўніца вандро́ўніцы
Р. вандро́ўніцы вандро́ўніц
Д. вандро́ўніцы вандро́ўніцам
В. вандро́ўніцу вандро́ўніц
Т. вандро́ўніцай
вандро́ўніцаю
вандро́ўніцамі
М. вандро́ўніцы вандро́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вандро́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вандро́ўніцкі вандро́ўніцкая вандро́ўніцкае вандро́ўніцкія
Р. вандро́ўніцкага вандро́ўніцкай
вандро́ўніцкае
вандро́ўніцкага вандро́ўніцкіх
Д. вандро́ўніцкаму вандро́ўніцкай вандро́ўніцкаму вандро́ўніцкім
В. вандро́ўніцкі (неадуш.)
вандро́ўніцкага (адуш.)
вандро́ўніцкую вандро́ўніцкае вандро́ўніцкія (неадуш.)
вандро́ўніцкіх (адуш.)
Т. вандро́ўніцкім вандро́ўніцкай
вандро́ўніцкаю
вандро́ўніцкім вандро́ўніцкімі
М. вандро́ўніцкім вандро́ўніцкай вандро́ўніцкім вандро́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вандро́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вандро́ўніцтва вандро́ўніцтвы
Р. вандро́ўніцтва вандро́ўніцтваў
Д. вандро́ўніцтву вандро́ўніцтвам
В. вандро́ўніцтва вандро́ўніцтвы
Т. вандро́ўніцтвам вандро́ўніцтвамі
М. вандро́ўніцтве вандро́ўніцтвах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вандро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вандро́ўны вандро́ўная вандро́ўнае вандро́ўныя
Р. вандро́ўнага вандро́ўнай
вандро́ўнае
вандро́ўнага вандро́ўных
Д. вандро́ўнаму вандро́ўнай вандро́ўнаму вандро́ўным
В. вандро́ўны (неадуш.)
вандро́ўнага (адуш.)
вандро́ўную вандро́ўнае вандро́ўныя (неадуш.)
вандро́ўных (адуш.)
Т. вандро́ўным вандро́ўнай
вандро́ўнаю
вандро́ўным вандро́ўнымі
М. вандро́ўным вандро́ўнай вандро́ўным вандро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.