вандро́вішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вандро́вішча вандро́вішчы
Р. вандро́вішча вандро́вішч
вандро́вішчаў
Д. вандро́вішчу вандро́вішчам
В. вандро́вішча вандро́вішчы
Т. вандро́вішчам вандро́вішчамі
М. вандро́вішчы вандро́вішчах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)