вандро́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вандро́ўніца вандро́ўніцы
Р. вандро́ўніцы вандро́ўніц
Д. вандро́ўніцы вандро́ўніцам
В. вандро́ўніцу вандро́ўніц
Т. вандро́ўніцай
вандро́ўніцаю		 вандро́ўніцамі
М. вандро́ўніцы вандро́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)