вандро́ўніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вандро́ўніцтва | вандро́ўніцтвы | |
вандро́ўніцтва | вандро́ўніцтваў | |
вандро́ўніцтву | вандро́ўніцтвам | |
вандро́ўніцтва | вандро́ўніцтвы | |
вандро́ўніцтвам | вандро́ўніцтвамі | |
вандро́ўніцтве | вандро́ўніцтвах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)