Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р т у ы э ю я ’

б в г д е ё ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш ю я -

ваю́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ваю́н	ваю́ны
Р.	ваю́на	ваю́наў
Д.	ваю́ну	ваю́нам
В.	ваю́на	ваю́наў
Т.	ваю́нам	ваю́намі
М.	ваю́не	ваю́нах

Крыніцы: piskunou2012.

ваю́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ваю́ючы	ваю́ючая	ваю́ючае	ваю́ючыя
Р.	ваю́ючага	ваю́ючай ваю́ючае	ваю́ючага	ваю́ючых
Д.	ваю́ючаму	ваю́ючай	ваю́ючаму	ваю́ючым
В.	ваю́ючы ваю́ючага	ваю́ючую	ваю́ючае	ваю́ючыя
Т.	ваю́ючым	ваю́ючай ваю́ючаю	ваю́ючым	ваю́ючымі
М.	ваю́ючым	ваю́ючай	ваю́ючым	ваю́ючых