Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

ва́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ва́р
Р. ва́ру
Д. ва́ру
В. ва́р
Т. ва́рам
М. ва́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вараві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вараві́ты вараві́тая вараві́тае вараві́тыя
Р. вараві́тага вараві́тай
вараві́тае		 вараві́тага вараві́тых
Д. вараві́таму вараві́тай вараві́таму вараві́тым
В. вараві́ты (неадуш.)
вараві́тага (адуш.)		 вараві́тую вараві́тае вараві́тыя (неадуш.)
вараві́тых (адуш.)
Т. вараві́тым вараві́тай
вараві́таю		 вараві́тым вараві́тымі
М. вараві́тым вараві́тай вараві́тым вараві́тых

Крыніцы: piskunou2012.

вара́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вара́г вара́гі
Р. вара́га вара́гаў
Д. вара́гу вара́гам
В. вара́га вара́гаў
Т. вара́гам вара́гамі
М. вара́гу вара́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

варагава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варагава́ты варагава́тая варагава́тае варагава́тыя
Р. варагава́тага варагава́тай
варагава́тае		 варагава́тага варагава́тых
Д. варагава́таму варагава́тай варагава́таму варагава́тым
В. варагава́ты (неадуш.)
варагава́тага (адуш.)		 варагава́тую варагава́тае варагава́тыя (неадуш.)
варагава́тых (адуш.)
Т. варагава́тым варагава́тай
варагава́таю		 варагава́тым варагава́тымі
М. варагава́тым варагава́тай варагава́тым варагава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

варагава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варагу́ю варагу́ем
2-я ас. варагу́еш варагу́еце
3-я ас. варагу́е варагу́юць
Прошлы час
м. варагава́ў варагава́лі
ж. варагава́ла
н. варагава́ла
Загадны лад
2-я ас. варагу́й варагу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час варагу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

варагуючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варагуючы варагуючая варагуючае варагуючыя
Р. варагуючага варагуючай
варагуючае		 варагуючага варагуючых
Д. варагуючаму варагуючай варагуючаму варагуючым
В. варагуючы
варагуючага		 варагуючую варагуючае варагуючыя
Т. варагуючым варагуючай
варагуючаю		 варагуючым варагуючымі
М. варагуючым варагуючай варагуючым варагуючых

варагу́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варагу́ючы варагу́ючая варагу́ючае варагу́ючыя
Р. варагу́ючага варагу́ючай
варагу́ючае		 варагу́ючага варагу́ючых
Д. варагу́ючаму варагу́ючай варагу́ючаму варагу́ючым
В. варагу́ючы
варагу́ючага		 варагу́ючую варагу́ючае варагу́ючыя
Т. варагу́ючым варагу́ючай
варагу́ючаю		 варагу́ючым варагу́ючымі
М. варагу́ючым варагу́ючай варагу́ючым варагу́ючых

варажба́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. варажба́
Р. варажбы́
Д. варажбе́
В. варажбу́
Т. варажбо́й
варажбо́ю
М. варажбе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

варажбі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варажбі́т варажбіты́
Р. варажбіта́ варажбіто́ў
Д. варажбіту́ варажбіта́м
В. варажбіта́ варажбіто́ў
Т. варажбіто́м варажбіта́мі
М. варажбіце́ варажбіта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

варажбі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. варажбі́тка варажбі́ткі
Р. варажбі́ткі варажбі́так
Д. варажбі́тцы варажбі́ткам
В. варажбі́тку варажбі́так
Т. варажбі́ткай
варажбі́ткаю		 варажбі́ткамі
М. варажбі́тцы варажбі́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.