Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апрадме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрадме́чаны апрадме́чаная апрадме́чанае апрадме́чаныя
Р. апрадме́чанага апрадме́чанай
апрадме́чанае
апрадме́чанага апрадме́чаных
Д. апрадме́чанаму апрадме́чанай апрадме́чанаму апрадме́чаным
В. апрадме́чаны (неадуш.)
апрадме́чанага (адуш.)
апрадме́чаную апрадме́чанае апрадме́чаныя (неадуш.)
апрадме́чаных (адуш.)
Т. апрадме́чаным апрадме́чанай
апрадме́чанаю
апрадме́чаным апрадме́чанымі
М. апрадме́чаным апрадме́чанай апрадме́чаным апрадме́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрадме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрадме́чаны апрадме́чаная апрадме́чанае апрадме́чаныя
Р. апрадме́чанага апрадме́чанай
апрадме́чанае
апрадме́чанага апрадме́чаных
Д. апрадме́чанаму апрадме́чанай апрадме́чанаму апрадме́чаным
В. апрадме́чаны (неадуш.)
апрадме́чанага (адуш.)
апрадме́чаную апрадме́чанае апрадме́чаныя (неадуш.)
апрадме́чаных (адуш.)
Т. апрадме́чаным апрадме́чанай
апрадме́чанаю
апрадме́чаным апрадме́чанымі
М. апрадме́чаным апрадме́чанай апрадме́чаным апрадме́чаных

Кароткая форма: апрадме́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрадме́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апрадме́чванне
Р. апрадме́чвання
Д. апрадме́чванню
В. апрадме́чванне
Т. апрадме́чваннем
М. апрадме́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрадме́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апрадме́чваецца апрадме́чваюцца
Прошлы час
м. апрадме́чваўся апрадме́чваліся
ж. апрадме́чвалася
н. апрадме́чвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час апрадме́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

апрадме́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апрадме́чваю апрадме́чваем
2-я ас. апрадме́чваеш апрадме́чваеце
3-я ас. апрадме́чвае апрадме́чваюць
Прошлы час
м. апрадме́чваў апрадме́чвалі
ж. апрадме́чвала
н. апрадме́чвала
Загадны лад
2-я ас. апрадме́чвай апрадме́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апрадме́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

а́пракасны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́пракасны а́пракасная а́пракаснае а́пракасныя
Р. а́пракаснага а́пракаснай
а́пракаснае
а́пракаснага а́пракасных
Д. а́пракаснаму а́пракаснай а́пракаснаму а́пракасным
В. а́пракасны (неадуш.)
а́пракаснага (адуш.)
а́пракасную а́пракаснае а́пракасныя (неадуш.)
а́пракасных (адуш.)
Т. а́пракасным а́пракаснай
а́пракаснаю
а́пракасным а́пракаснымі
М. а́пракасным а́пракаснай а́пракасным а́пракасных

Крыніцы: piskunou2012.

апраксімава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраксімава́льны апраксімава́льная апраксімава́льнае апраксімава́льныя
Р. апраксімава́льнага апраксімава́льнай
апраксімава́льнае
апраксімава́льнага апраксімава́льных
Д. апраксімава́льнаму апраксімава́льнай апраксімава́льнаму апраксімава́льным
В. апраксімава́льны (неадуш.)
апраксімава́льнага (адуш.)
апраксімава́льную апраксімава́льнае апраксімава́льныя (неадуш.)
апраксімава́льных (адуш.)
Т. апраксімава́льным апраксімава́льнай
апраксімава́льнаю
апраксімава́льным апраксімава́льнымі
М. апраксімава́льным апраксімава́льнай апраксімава́льным апраксімава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

апраксімава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апраксімава́нне
Р. апраксімава́ння
Д. апраксімава́нню
В. апраксімава́нне
Т. апраксімава́ннем
М. апраксімава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

апраксімава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраксімава́ны апраксімава́ная апраксімава́нае апраксімава́ныя
Р. апраксімава́нага апраксімава́най
апраксімава́нае
апраксімава́нага апраксімава́ных
Д. апраксімава́наму апраксімава́най апраксімава́наму апраксімава́ным
В. апраксімава́ны (неадуш.)
апраксімава́нага (адуш.)
апраксімава́ную апраксімава́нае апраксімава́ныя (неадуш.)
апраксімава́ных (адуш.)
Т. апраксімава́ным апраксімава́най
апраксімава́наю
апраксімава́ным апраксімава́нымі
М. апраксімава́ным апраксімава́най апраксімава́ным апраксімава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

апраксімава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраксімава́ны апраксімава́ная апраксімава́нае апраксімава́ныя
Р. апраксімава́нага апраксімава́най
апраксімава́нае
апраксімава́нага апраксімава́ных
Д. апраксімава́наму апраксімава́най апраксімава́наму апраксімава́ным
В. апраксімава́ны (неадуш.)
апраксімава́нага (адуш.)
апраксімава́ную апраксімава́нае апраксімава́ныя (неадуш.)
апраксімава́ных (адуш.)
Т. апраксімава́ным апраксімава́най
апраксімава́наю
апраксімава́ным апраксімава́нымі
М. апраксімава́ным апраксімава́най апраксімава́ным апраксімава́ных

Кароткая форма: апраксімава́на.

Крыніцы: piskunou2012.