апрадме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрадме́чаны апрадме́чаная апрадме́чанае апрадме́чаныя
Р. апрадме́чанага апрадме́чанай
апрадме́чанае
апрадме́чанага апрадме́чаных
Д. апрадме́чанаму апрадме́чанай апрадме́чанаму апрадме́чаным
В. апрадме́чаны (неадуш.)
апрадме́чанага (адуш.)
апрадме́чаную апрадме́чанае апрадме́чаныя (неадуш.)
апрадме́чаных (адуш.)
Т. апрадме́чаным апрадме́чанай
апрадме́чанаю
апрадме́чаным апрадме́чанымі
М. апрадме́чаным апрадме́чанай апрадме́чаным апрадме́чаных

Кароткая форма: апрадме́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)