апрадме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
апрадме́чаны | апрадме́чаная | апрадме́чанае | апрадме́чаныя | |
апрадме́чанага | апрадме́чанай апрадме́чанае |
апрадме́чанага | апрадме́чаных | |
апрадме́чанаму | апрадме́чанай | апрадме́чанаму | апрадме́чаным | |
апрадме́чаны ( апрадме́чанага ( |
апрадме́чаную | апрадме́чанае | апрадме́чаныя ( апрадме́чаных ( |
|
апрадме́чаным | апрадме́чанай апрадме́чанаю |
апрадме́чаным | апрадме́чанымі | |
апрадме́чаным | апрадме́чанай | апрадме́чаным | апрадме́чаных |
Кароткая форма: апрадме́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)