апелява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апелю́ю |
апелю́ем |
2-я ас. |
апелю́еш |
апелю́еце |
3-я ас. |
апелю́е |
апелю́юць |
Прошлы час |
м. |
апелява́ў |
апелява́лі |
ж. |
апелява́ла |
н. |
апелява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апелю́й |
апелю́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апелява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апеля́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апеля́нт |
апеля́нты |
Р. |
апеля́нта |
апеля́нтаў |
Д. |
апеля́нту |
апеля́нтам |
В. |
апеля́нта |
апеля́нтаў |
Т. |
апеля́нтам |
апеля́нтамі |
М. |
апеля́нце |
апеля́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апеляты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апеляты́ў |
апеляты́вы |
Р. |
апеляты́ва |
апеляты́ваў |
Д. |
апеляты́ву |
апеляты́вам |
В. |
апеляты́ў |
апеляты́вы |
Т. |
апеляты́вам |
апеляты́вамі |
М. |
апеляты́ве |
апеляты́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апеляты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апеляты́ўны |
апеляты́ўная |
апеляты́ўнае |
апеляты́ўныя |
Р. |
апеляты́ўнага |
апеляты́ўнай апеляты́ўнае |
апеляты́ўнага |
апеляты́ўных |
Д. |
апеляты́ўнаму |
апеляты́ўнай |
апеляты́ўнаму |
апеляты́ўным |
В. |
апеляты́ўны (неадуш.) апеляты́ўнага (адуш.) |
апеляты́ўную |
апеляты́ўнае |
апеляты́ўныя (неадуш.) апеляты́ўных (адуш.) |
Т. |
апеляты́ўным |
апеляты́ўнай апеляты́ўнаю |
апеляты́ўным |
апеляты́ўнымі |
М. |
апеляты́ўным |
апеляты́ўнай |
апеляты́ўным |
апеляты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
апеляцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апеляцы́йны |
апеляцы́йная |
апеляцы́йнае |
апеляцы́йныя |
Р. |
апеляцы́йнага |
апеляцы́йнай апеляцы́йнае |
апеляцы́йнага |
апеляцы́йных |
Д. |
апеляцы́йнаму |
апеляцы́йнай |
апеляцы́йнаму |
апеляцы́йным |
В. |
апеляцы́йны (неадуш.) апеляцы́йнага (адуш.) |
апеляцы́йную |
апеляцы́йнае |
апеляцы́йныя (неадуш.) апеляцы́йных (адуш.) |
Т. |
апеляцы́йным |
апеляцы́йнай апеляцы́йнаю |
апеляцы́йным |
апеляцы́йнымі |
М. |
апеляцы́йным |
апеляцы́йнай |
апеляцы́йным |
апеляцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апеля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апеля́цыя |
апеля́цыі |
Р. |
апеля́цыі |
апеля́цый |
Д. |
апеля́цыі |
апеля́цыям |
В. |
апеля́цыю |
апеля́цыі |
Т. |
апеля́цыяй апеля́цыяю |
апеля́цыямі |
М. |
апеля́цыі |
апеля́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апе́ндыкс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апе́ндыкс |
апе́ндыксы |
Р. |
апе́ндыкса |
апе́ндыксаў |
Д. |
апе́ндыксу |
апе́ндыксам |
В. |
апе́ндыкс |
апе́ндыксы |
Т. |
апе́ндыксам |
апе́ндыксамі |
М. |
апе́ндыксе |
апе́ндыксах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апендыкуля́рыя
‘марская жывёла, абалочнік’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апендыкуля́рыя |
апендыкуля́рыі |
Р. |
апендыкуля́рыі |
апендыкуля́рый |
Д. |
апендыкуля́рыі |
апендыкуля́рыям |
В. |
апендыкуля́рыю |
апендыкуля́рый |
Т. |
апендыкуля́рыяй апендыкуля́рыяю |
апендыкуля́рыямі |
М. |
апендыкуля́рыі |
апендыкуля́рыях |
Крыніцы:
piskunou2012.