апендыкуля́рыя
‘марская жывёла, абалочнік’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| апендыкуля́рыя | апендыкуля́рыі | |
| апендыкуля́рыі | апендыкуля́рый | |
| апендыкуля́рыі | апендыкуля́рыям | |
| апендыкуля́рыю | апендыкуля́рый | |
| апендыкуля́рыяй апендыкуля́рыяю |
апендыкуля́рыямі | |
| апендыкуля́рыі | апендыкуля́рыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)