аббіра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аббіра́ю |
аббіра́ем |
2-я ас. |
аббіра́еш |
аббіра́еце |
3-я ас. |
аббіра́е |
аббіра́юць |
Прошлы час |
м. |
аббіра́ў |
аббіра́лі |
ж. |
аббіра́ла |
н. |
аббіра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аббіра́й |
аббіра́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аббіра́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аббі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аббі́ты |
аббі́тая |
аббі́тае |
аббі́тыя |
Р. |
аббі́тага |
аббі́тай аббі́тае |
аббі́тага |
аббі́тых |
Д. |
аббі́таму |
аббі́тай |
аббі́таму |
аббі́тым |
В. |
аббі́ты (неадуш.) аббі́тага (адуш.) |
аббі́тую |
аббі́тае |
аббі́тыя (неадуш.) аббі́тых (адуш.) |
Т. |
аббі́тым |
аббі́тай аббі́таю |
аббі́тым |
аббі́тымі |
М. |
аббі́тым |
аббі́тай |
аббі́тым |
аббі́тых |
Кароткая форма: аббі́та.
Крыніцы:
piskunou2012.
аббі́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аббі́цік |
аббі́цікі |
Р. |
аббі́ціка |
аббі́цікаў |
Д. |
аббі́ціку |
аббі́цікам |
В. |
аббі́цік |
аббі́цікі |
Т. |
аббі́цікам |
аббі́цікамі |
М. |
аббі́ціку |
аббі́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аббі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абаб’ю́ |
абаб’ё́м |
2-я ас. |
абаб’е́ш |
абаб’яце́ |
3-я ас. |
абаб’е́ |
абаб’ю́ць |
Прошлы час |
м. |
аббі́ў |
аббі́лі |
ж. |
аббі́ла |
н. |
аббі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аббі́ |
аббі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аббі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абблы́таны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абблы́таны |
абблы́таная |
абблы́танае |
абблы́таныя |
Р. |
абблы́танага |
абблы́танай абблы́танае |
абблы́танага |
абблы́таных |
Д. |
абблы́танаму |
абблы́танай |
абблы́танаму |
абблы́таным |
В. |
абблы́таны (неадуш.) абблы́танага (адуш.) |
абблы́таную |
абблы́танае |
абблы́таныя (неадуш.) абблы́таных (адуш.) |
Т. |
абблы́таным |
абблы́танай абблы́танаю |
абблы́таным |
абблы́танымі |
М. |
абблы́таным |
абблы́танай |
абблы́таным |
абблы́таных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абблы́таць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абблы́таю |
абблы́таем |
2-я ас. |
абблы́таеш |
абблы́таеце |
3-я ас. |
абблы́тае |
абблы́таюць |
Прошлы час |
м. |
абблы́таў |
абблы́талі |
ж. |
абблы́тала |
н. |
абблы́тала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абблы́тай |
абблы́тайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абблы́таўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аббо́рыш
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аббо́рыш |
аббо́рышы |
Р. |
аббо́рыша |
аббо́рышаў |
Д. |
аббо́рышу |
аббо́рышам |
В. |
аббо́рыша |
аббо́рышаў |
Т. |
аббо́рышам |
аббо́рышамі |
М. |
аббо́рышу |
аббо́рышах |
Крыніцы:
piskunou2012.