аббі́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аббі́цік | аббі́цікі | |
| аббі́ціка | аббі́цікаў | |
| аббі́ціку | аббі́цікам | |
| аббі́цік | аббі́цікі | |
| аббі́цікам | аббі́цікамі | |
| аббі́ціку | аббі́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)