Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аднача́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднача́сны	аднача́сная	аднача́снае	аднача́сныя
Р.	аднача́снага	аднача́снай аднача́снае	аднача́снага	аднача́сных
Д.	аднача́снаму	аднача́снай	аднача́снаму	аднача́сным
В.	аднача́сны (неадуш.) аднача́снага (адуш.)	аднача́сную	аднача́снае	аднача́сныя (неадуш.) аднача́сных (адуш.)
Т.	аднача́сным	аднача́снай аднача́снаю	аднача́сным	аднача́снымі
М.	аднача́сным	аднача́снай	аднача́сным	аднача́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

адначасо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
адначасо́ва	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

адначасо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адначасо́ва з

прыназоўнік

адначасо́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адначасо́вы	адначасо́вая	адначасо́вае	адначасо́выя
Р.	адначасо́вага	адначасо́вай адначасо́вае	адначасо́вага	адначасо́вых
Д.	адначасо́ваму	адначасо́вай	адначасо́ваму	адначасо́вым
В.	адначасо́вы (неадуш.) адначасо́вага (адуш.)	адначасо́вую	адначасо́вае	адначасо́выя (неадуш.) адначасо́вых (адуш.)
Т.	адначасо́вым	адначасо́вай адначасо́ваю	адначасо́вым	адначасо́вымі
М.	адначасо́вым	адначасо́вай	адначасо́вым	адначасо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднача́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аднача́сткавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднача́сткавы	аднача́сткавая	аднача́сткавае	аднача́сткавыя
Р.	аднача́сткавага	аднача́сткавай аднача́сткавае	аднача́сткавага	аднача́сткавых
Д.	аднача́сткаваму	аднача́сткавай	аднача́сткаваму	аднача́сткавым
В.	аднача́сткавы (неадуш.) аднача́сткавага (адуш.)	аднача́сткавую	аднача́сткавае	аднача́сткавыя (неадуш.) аднача́сткавых (адуш.)
Т.	аднача́сткавым	аднача́сткавай аднача́сткаваю	аднача́сткавым	аднача́сткавымі
М.	аднача́сткавым	аднача́сткавай	аднача́сткавым	аднача́сткавых

Крыніцы: piskunou2012.

адначасці́нкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адначасці́нкавы	адначасці́нкавая	адначасці́нкавае	адначасці́нкавыя
Р.	адначасці́нкавага	адначасці́нкавай адначасці́нкавае	адначасці́нкавага	адначасці́нкавых
Д.	адначасці́нкаваму	адначасці́нкавай	адначасці́нкаваму	адначасці́нкавым
В.	адначасці́нкавы (неадуш.) адначасці́нкавага (адуш.)	адначасці́нкавую	адначасці́нкавае	адначасці́нкавыя (неадуш.) адначасці́нкавых (адуш.)
Т.	адначасці́нкавым	адначасці́нкавай адначасці́нкаваю	адначасці́нкавым	адначасці́нкавымі
М.	адначасці́нкавым	адначасці́нкавай	адначасці́нкавым	адначасці́нкавых

Крыніцы: piskunou2012.

адначаўно́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адначаўно́чны	адначаўно́чная	адначаўно́чнае	адначаўно́чныя
Р.	адначаўно́чнага	адначаўно́чнай адначаўно́чнае	адначаўно́чнага	адначаўно́чных
Д.	адначаўно́чнаму	адначаўно́чнай	адначаўно́чнаму	адначаўно́чным
В.	адначаўно́чны (неадуш.) адначаўно́чнага (адуш.)	адначаўно́чную	адначаўно́чнае	адначаўно́чныя (неадуш.) адначаўно́чных (адуш.)
Т.	адначаўно́чным	адначаўно́чнай адначаўно́чнаю	адначаўно́чным	адначаўно́чнымі
М.	адначаўно́чным	адначаўно́чнай	адначаўно́чным	адначаўно́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адначле́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum