аднача́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднача́сны аднача́сная аднача́снае аднача́сныя
Р. аднача́снага аднача́снай
аднача́снае		 аднача́снага аднача́сных
Д. аднача́снаму аднача́снай аднача́снаму аднача́сным
В. аднача́сны (неадуш.)
аднача́снага (адуш.)		 аднача́сную аднача́снае аднача́сныя (неадуш.)
аднача́сных (адуш.)
Т. аднача́сным аднача́снай
аднача́снаю		 аднача́сным аднача́снымі
М. аднача́сным аднача́снай аднача́сным аднача́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)