Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёіоуыэя

уві́нчвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уві́нчваецца уві́нчваюцца
Прошлы час
м. уві́нчваўся уві́нчваліся
ж. уві́нчвалася
н. уві́нчвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час уві́нчваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

уві́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уві́нчваю уві́нчваем
2-я ас. уві́нчваеш уві́нчваеце
3-я ас. уві́нчвае уві́нчваюць
Прошлы час
м. уві́нчваў уві́нчвалі
ж. уві́нчвала
н. уві́нчвала
Загадны лад
2-я ас. уві́нчвай уві́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уві́нчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

увіро́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. увіро́тнасць
Р. увіро́тнасці
Д. увіро́тнасці
В. увіро́тнасць
Т. увіро́тнасцю
М. увіро́тнасці

Крыніцы: piskunou2012.

увіро́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увіро́тны увіро́тная увіро́тнае увіро́тныя
Р. увіро́тнага увіро́тнай
увіро́тнае		 увіро́тнага увіро́тных
Д. увіро́тнаму увіро́тнай увіро́тнаму увіро́тным
В. увіро́тны (неадуш.)
увіро́тнага (адуш.)		 увіро́тную увіро́тнае увіро́тныя (неадуш.)
увіро́тных (адуш.)
Т. увіро́тным увіро́тнай
увіро́тнаю		 увіро́тным увіро́тнымі
М. увіро́тным увіро́тнай увіро́тным увіро́тных

Крыніцы: piskunou2012.

увіро́ўваць

‘захапляць каго-небудзь, што-небудзь у вір’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. увіро́ўвае увіро́ўваюць
Прошлы час
м. увіро́ўваў увіро́ўвалі
ж. увіро́ўвала
н. увіро́ўвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час увіро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

уві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уві́ты уві́тая уві́тае уві́тыя
Р. уві́тага уві́тай
уві́тае		 уві́тага уві́тых
Д. уві́таму уві́тай уві́таму уві́тым
В. уві́ты (неадуш.)
уві́тага (адуш.)		 уві́тую уві́тае уві́тыя (неадуш.)
уві́тых (адуш.)
Т. уві́тым уві́тай
уві́таю		 уві́тым уві́тымі
М. уві́тым уві́тай уві́тым уві́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уві́ты уві́тая уві́тае уві́тыя
Р. уві́тага уві́тай
уві́тае		 уві́тага уві́тых
Д. уві́таму уві́тай уві́таму уві́тым
В. уві́ты (неадуш.)
уві́тага (адуш.)		 уві́тую уві́тае уві́тыя (неадуш.)
уві́тых (адуш.)
Т. уві́тым уві́тай
уві́таю		 уві́тым уві́тымі
М. уві́тым уві́тай уві́тым уві́тых

Кароткая форма: уві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увіха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. увіха́нне
Р. увіха́ння
Д. увіха́нню
В. увіха́нне
Т. увіха́ннем
М. увіха́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

увіха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. увіха́юся увіха́емся
2-я ас. увіха́ешся увіха́ецеся
3-я ас. увіха́ецца увіха́юцца
Прошлы час
м. увіха́ўся увіха́ліся
ж. увіха́лася
н. увіха́лася
Загадны лад
2-я ас. увіха́йся увіха́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час увіха́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уві́хна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уві́хна - -

Крыніцы: piskunou2012.