увіро́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увіро́тны увіро́тная увіро́тнае увіро́тныя
Р. увіро́тнага увіро́тнай
увіро́тнае		 увіро́тнага увіро́тных
Д. увіро́тнаму увіро́тнай увіро́тнаму увіро́тным
В. увіро́тны (неадуш.)
увіро́тнага (адуш.)		 увіро́тную увіро́тнае увіро́тныя (неадуш.)
увіро́тных (адуш.)
Т. увіро́тным увіро́тнай
увіро́тнаю		 увіро́тным увіро́тнымі
М. увіро́тным увіро́тнай увіро́тным увіро́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)