карано́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карано́ваны |
карано́ваная |
карано́ванае |
карано́ваныя |
Р. |
карано́ванага |
карано́ванай карано́ванае |
карано́ванага |
карано́ваных |
Д. |
карано́ванаму |
карано́ванай |
карано́ванаму |
карано́ваным |
В. |
карано́ваны карано́ванага |
карано́ваную |
карано́ванае |
карано́ваныя |
Т. |
карано́ваным |
карано́ванай карано́ванаю |
карано́ваным |
карано́ванымі |
М. |
карано́ваным |
карано́ванай |
карано́ваным |
карано́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
карано́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
карано́ваны |
карано́ваная |
карано́ванае |
карано́ваныя |
Р. |
карано́ванага |
карано́ванай карано́ванае |
карано́ванага |
карано́ваных |
Д. |
карано́ванаму |
карано́ванай |
карано́ванаму |
карано́ваным |
В. |
карано́ваны карано́ванага |
карано́ваную |
карано́ванае |
карано́ваныя |
Т. |
карано́ваным |
карано́ванай карано́ванаю |
карано́ваным |
карано́ванымі |
М. |
карано́ваным |
карано́ванай |
карано́ваным |
карано́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
карано́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
карано́граф |
карано́графы |
Р. |
карано́графа |
карано́графаў |
Д. |
карано́графу |
карано́графам |
В. |
карано́граф |
карано́графы |
Т. |
карано́графам |
карано́графамі |
М. |
карано́графе |
карано́графах |
Крыніцы:
piskunou2012.
каранты́ш
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каранты́ш |
карантышы́ |
Р. |
карантыша́ |
карантышо́ў |
Д. |
карантышу́ |
карантыша́м |
В. |
карантыша́ |
карантышо́ў |
Т. |
карантышо́м |
карантыша́мі |
М. |
карантышу́ |
карантыша́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каранты́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каранты́шка |
каранты́шкі |
Р. |
каранты́шкі |
каранты́шак |
Д. |
каранты́шцы |
каранты́шкам |
В. |
каранты́шку |
каранты́шак |
Т. |
каранты́шкай каранты́шкаю |
каранты́шкамі |
М. |
каранты́шцы |
каранты́шках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
каранці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каранці́н |
каранці́ны |
Р. |
каранці́ну |
каранці́наў |
Д. |
каранці́ну |
каранці́нам |
В. |
каранці́н |
каранці́ны |
Т. |
каранці́нам |
каранці́намі |
М. |
каранці́не |
каранці́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каранці́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каранці́нны |
каранці́нная |
каранці́ннае |
каранці́нныя |
Р. |
каранці́ннага |
каранці́ннай каранці́ннае |
каранці́ннага |
каранці́нных |
Д. |
каранці́ннаму |
каранці́ннай |
каранці́ннаму |
каранці́нным |
В. |
каранці́нны (неадуш.) каранці́ннага (адуш.) |
каранці́нную |
каранці́ннае |
каранці́нныя (неадуш.) каранці́нных (адуш.) |
Т. |
каранці́нным |
каранці́ннай каранці́ннаю |
каранці́нным |
каранці́ннымі |
М. |
каранці́нным |
каранці́ннай |
каранці́нным |
каранці́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.