Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аднатыпо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднатыпо́вы	аднатыпо́вая	аднатыпо́вае	аднатыпо́выя
Р.	аднатыпо́вага	аднатыпо́вай аднатыпо́вае	аднатыпо́вага	аднатыпо́вых
Д.	аднатыпо́ваму	аднатыпо́вай	аднатыпо́ваму	аднатыпо́вым
В.	аднатыпо́вы (неадуш.) аднатыпо́вага (адуш.)	аднатыпо́вую	аднатыпо́вае	аднатыпо́выя (неадуш.) аднатыпо́вых (адуш.)
Т.	аднатыпо́вым	аднатыпо́вай аднатыпо́ваю	аднатыпо́вым	аднатыпо́вымі
М.	аднатыпо́вым	аднатыпо́вай	аднатыпо́вым	аднатыпо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаты́сячны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднаты́сячны	аднаты́сячная	аднаты́сячнае	аднаты́сячныя
Р.	аднаты́сячнага	аднаты́сячнай аднаты́сячнае	аднаты́сячнага	аднаты́сячных
Д.	аднаты́сячнаму	аднаты́сячнай	аднаты́сячнаму	аднаты́сячным
В.	аднаты́сячны (неадуш.) аднаты́сячнага (адуш.)	аднаты́сячную	аднаты́сячнае	аднаты́сячныя (неадуш.) аднаты́сячных (адуш.)
Т.	аднаты́сячным	аднаты́сячнай аднаты́сячнаю	аднаты́сячным	аднаты́сячнымі
М.	аднаты́сячным	аднаты́сячнай	аднаты́сячным	аднаты́сячных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

аднатэ́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднатэ́мны	аднатэ́мная	аднатэ́мнае	аднатэ́мныя
Р.	аднатэ́мнага	аднатэ́мнай аднатэ́мнае	аднатэ́мнага	аднатэ́мных
Д.	аднатэ́мнаму	аднатэ́мнай	аднатэ́мнаму	аднатэ́мным
В.	аднатэ́мны (неадуш.) аднатэ́мнага (адуш.)	аднатэ́мную	аднатэ́мнае	аднатэ́мныя (неадуш.) аднатэ́мных (адуш.)
Т.	аднатэ́мным	аднатэ́мнай аднатэ́мнаю	аднатэ́мным	аднатэ́мнымі
М.	аднатэ́мным	аднатэ́мнай	аднатэ́мным	аднатэ́мных

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўзро́ставы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднаўзро́ставы	аднаўзро́ставая	аднаўзро́ставае	аднаўзро́ставыя
Р.	аднаўзро́ставага	аднаўзро́ставай аднаўзро́ставае	аднаўзро́ставага	аднаўзро́ставых
Д.	аднаўзро́ставаму	аднаўзро́ставай	аднаўзро́ставаму	аднаўзро́ставым
В.	аднаўзро́ставы аднаўзро́ставага	аднаўзро́ставую	аднаўзро́ставае	аднаўзро́ставыя
Т.	аднаўзро́ставым	аднаўзро́ставай аднаўзро́ставаю	аднаўзро́ставым	аднаўзро́ставымі
М.	аднаўзро́ставым	аднаўзро́ставай	аднаўзро́ставым	аднаўзро́ставых

аднаўзро́ўнева

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
аднаўзро́ўнева	-	-

аднаўзро́ўневасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўзро́ўневы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднаўзро́ўневы	аднаўзро́ўневая	аднаўзро́ўневае	аднаўзро́ўневыя
Р.	аднаўзро́ўневага	аднаўзро́ўневай аднаўзро́ўневае	аднаўзро́ўневага	аднаўзро́ўневых
Д.	аднаўзро́ўневаму	аднаўзро́ўневай	аднаўзро́ўневаму	аднаўзро́ўневым
В.	аднаўзро́ўневы (неадуш.) аднаўзро́ўневага (адуш.)	аднаўзро́ўневую	аднаўзро́ўневае	аднаўзро́ўневыя (неадуш.) аднаўзро́ўневых (адуш.)
Т.	аднаўзро́ўневым	аднаўзро́ўневай аднаўзро́ўневаю	аднаўзро́ўневым	аднаўзро́ўневымі
М.	аднаўзро́ўневым	аднаўзро́ўневай	аднаўзро́ўневым	аднаўзро́ўневых

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўко́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аднаўко́сны	аднаўко́сная	аднаўко́снае	аднаўко́сныя
Р.	аднаўко́снага	аднаўко́снай аднаўко́снае	аднаўко́снага	аднаўко́сных
Д.	аднаўко́снаму	аднаўко́снай	аднаўко́снаму	аднаўко́сным
В.	аднаўко́сны (неадуш.) аднаўко́снага (адуш.)	аднаўко́сную	аднаўко́снае	аднаўко́сныя (неадуш.) аднаўко́сных (адуш.)
Т.	аднаўко́сным	аднаўко́снай аднаўко́снаю	аднаўко́сным	аднаўко́снымі
М.	аднаўко́сным	аднаўко́снай	аднаўко́сным	аднаўко́сных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

аднаўла́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аднаўла́дна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
аднаўла́дна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum