расчапны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчапны́ |
расчапна́я |
расчапно́е |
расчапны́я |
| Р. |
расчапно́га |
расчапно́й |
расчапно́га |
расчапны́х |
| Д. |
расчапно́му |
расчапно́й |
расчапно́му |
расчапны́м |
| В. |
расчапны́ |
расчапну́ю |
расчапно́е |
расчапны́я |
| Т. |
расчапны́м |
расчапно́й расчапно́ю |
расчапны́м |
расчапны́мі |
| М. |
расчапны́м |
расчапно́й |
расчапны́м |
расчапны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
расчарава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| расчарава́на |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
расчарава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расчарава́насць |
| Р. |
расчарава́насці |
| Д. |
расчарава́насці |
| В. |
расчарава́насць |
| Т. |
расчарава́насцю |
| М. |
расчарава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расчарава́нне |
| Р. |
расчарава́ння |
| Д. |
расчарава́нню |
| В. |
расчарава́нне |
| Т. |
расчарава́ннем |
| М. |
расчарава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчарава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчарава́ны |
расчарава́ная |
расчарава́нае |
расчарава́ныя |
| Р. |
расчарава́нага |
расчарава́най расчарава́нае |
расчарава́нага |
расчарава́ных |
| Д. |
расчарава́наму |
расчарава́най |
расчарава́наму |
расчарава́ным |
| В. |
расчарава́ны (неадуш.) расчарава́нага (адуш.) |
расчарава́ную |
расчарава́нае |
расчарава́ныя (неадуш.) расчарава́ных (адуш.) |
| Т. |
расчарава́ным |
расчарава́най расчарава́наю |
расчарава́ным |
расчарава́нымі |
| М. |
расчарава́ным |
расчарава́най |
расчарава́ным |
расчарава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчарава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчарава́ны |
расчарава́ная |
расчарава́нае |
расчарава́ныя |
| Р. |
расчарава́нага |
расчарава́най расчарава́нае |
расчарава́нага |
расчарава́ных |
| Д. |
расчарава́наму |
расчарава́най |
расчарава́наму |
расчарава́ным |
| В. |
расчарава́ны (неадуш.) расчарава́нага (адуш.) |
расчарава́ную |
расчарава́нае |
расчарава́ныя (неадуш.) расчарава́ных (адуш.) |
| Т. |
расчарава́ным |
расчарава́най расчарава́наю |
расчарава́ным |
расчарава́нымі |
| М. |
расчарава́ным |
расчарава́най |
расчарава́ным |
расчарава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчарава́ны |
расчарава́ная |
расчарава́нае |
расчарава́ныя |
| Р. |
расчарава́нага |
расчарава́най расчарава́нае |
расчарава́нага |
расчарава́ных |
| Д. |
расчарава́наму |
расчарава́най |
расчарава́наму |
расчарава́ным |
| В. |
расчарава́ны (неадуш.) расчарава́нага (адуш.) |
расчарава́ную |
расчарава́нае |
расчарава́ныя (неадуш.) расчарава́ных (адуш.) |
| Т. |
расчарава́ным |
расчарава́най расчарава́наю |
расчарава́ным |
расчарава́нымі |
| М. |
расчарава́ным |
расчарава́най |
расчарава́ным |
расчарава́ных |
Кароткая форма: расчарава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчарава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчару́юся |
расчару́емся |
| 2-я ас. |
расчару́ешся |
расчару́ецеся |
| 3-я ас. |
расчару́ецца |
расчару́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
расчарава́ўся |
расчарава́ліся |
| ж. |
расчарава́лася |
| н. |
расчарава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчару́йся |
расчару́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расчарава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчару́ю |
расчару́ем |
| 2-я ас. |
расчару́еш |
расчару́еце |
| 3-я ас. |
расчару́е |
расчару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
расчарава́ў |
расчарава́лі |
| ж. |
расчарава́ла |
| н. |
расчарава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчару́й |
расчару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расчарава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчаранкава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчаранкава́ны |
расчаранкава́ная |
расчаранкава́нае |
расчаранкава́ныя |
| Р. |
расчаранкава́нага |
расчаранкава́най расчаранкава́нае |
расчаранкава́нага |
расчаранкава́ных |
| Д. |
расчаранкава́наму |
расчаранкава́най |
расчаранкава́наму |
расчаранкава́ным |
| В. |
расчаранкава́ны (неадуш.) расчаранкава́нага (адуш.) |
расчаранкава́ную |
расчаранкава́нае |
расчаранкава́ныя (неадуш.) расчаранкава́ных (адуш.) |
| Т. |
расчаранкава́ным |
расчаранкава́най расчаранкава́наю |
расчаранкава́ным |
расчаранкава́нымі |
| М. |
расчаранкава́ным |
расчаранкава́най |
расчаранкава́ным |
расчаранкава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.