расчарава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расчарава́ны расчарава́ная расчарава́нае расчарава́ныя
Р. расчарава́нага расчарава́най
расчарава́нае
расчарава́нага расчарава́ных
Д. расчарава́наму расчарава́най расчарава́наму расчарава́ным
В. расчарава́ны (неадуш.)
расчарава́нага (адуш.)
расчарава́ную расчарава́нае расчарава́ныя (неадуш.)
расчарава́ных (адуш.)
Т. расчарава́ным расчарава́най
расчарава́наю
расчарава́ным расчарава́нымі
М. расчарава́ным расчарава́най расчарава́ным расчарава́ных

Кароткая форма: расчарава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)