расчарава́ны
прыметнік, адносны
| расчарава́ны | расчарава́ная | расчарава́нае | расчарава́ныя | |
| расчарава́нага | расчарава́най расчарава́нае |
расчарава́нага | расчарава́ных | |
| расчарава́наму | расчарава́най | расчарава́наму | расчарава́ным | |
| расчарава́ны ( расчарава́нага ( |
расчарава́ную | расчарава́нае | расчарава́ныя ( расчарава́ных ( |
|
| расчарава́ным | расчарава́най расчарава́наю |
расчарава́ным | расчарава́нымі | |
| расчарава́ным | расчарава́най | расчарава́ным | расчарава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)