расчарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расчару́ю расчару́ем
2-я ас. расчару́еш расчару́еце
3-я ас. расчару́е расчару́юць
Прошлы час
м. расчарава́ў расчарава́лі
ж. расчарава́ла
н. расчарава́ла
Загадны лад
2-я ас. расчару́й расчару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расчарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)