Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-

эўрыхо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўрыхо́рны эўрыхо́рная эўрыхо́рнае эўрыхо́рныя
Р. эўрыхо́рнага эўрыхо́рнай
эўрыхо́рнае		 эўрыхо́рнага эўрыхо́рных
Д. эўрыхо́рнаму эўрыхо́рнай эўрыхо́рнаму эўрыхо́рным
В. эўрыхо́рны (неадуш.)
эўрыхо́рнага (адуш.)		 эўрыхо́рную эўрыхо́рнае эўрыхо́рныя (неадуш.)
эўрыхо́рных (адуш.)
Т. эўрыхо́рным эўрыхо́рнай
эўрыхо́рнаю		 эўрыхо́рным эўрыхо́рнымі
М. эўрыхо́рным эўрыхо́рнай эўрыхо́рным эўрыхо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

эўрыэдафі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўрыэдафі́чны эўрыэдафі́чная эўрыэдафі́чнае эўрыэдафі́чныя
Р. эўрыэдафі́чнага эўрыэдафі́чнай
эўрыэдафі́чнае		 эўрыэдафі́чнага эўрыэдафі́чных
Д. эўрыэдафі́чнаму эўрыэдафі́чнай эўрыэдафі́чнаму эўрыэдафі́чным
В. эўрыэдафі́чны (неадуш.)
эўрыэдафі́чнага (адуш.)		 эўрыэдафі́чную эўрыэдафі́чнае эўрыэдафі́чныя (неадуш.)
эўрыэдафі́чных (адуш.)
Т. эўрыэдафі́чным эўрыэдафі́чнай
эўрыэдафі́чнаю		 эўрыэдафі́чным эўрыэдафі́чнымі
М. эўрыэдафі́чным эўрыэдафі́чнай эўрыэдафі́чным эўрыэдафі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эўстаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўстаты́чны эўстаты́чная эўстаты́чнае эўстаты́чныя
Р. эўстаты́чнага эўстаты́чнай
эўстаты́чнае		 эўстаты́чнага эўстаты́чных
Д. эўстаты́чнаму эўстаты́чнай эўстаты́чнаму эўстаты́чным
В. эўстаты́чны (неадуш.)
эўстаты́чнага (адуш.)		 эўстаты́чную эўстаты́чнае эўстаты́чныя (неадуш.)
эўстаты́чных (адуш.)
Т. эўстаты́чным эўстаты́чнай
эўстаты́чнаю		 эўстаты́чным эўстаты́чнымі
М. эўстаты́чным эўстаты́чнай эўстаты́чным эўстаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

эўстрэ́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эўстрэ́с эўстрэ́сы
Р. эўстрэ́су эўстрэ́саў
Д. эўстрэ́су эўстрэ́сам
В. эўстрэ́с эўстрэ́сы
Т. эўстрэ́сам эўстрэ́самі
М. эўстрэ́се эўстрэ́сах

Крыніцы: piskunou2012.

эўстэ́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эўстэ́ла эўстэ́лы
Р. эўстэ́лы эўстэ́л
Д. эўстэ́ле эўстэ́лам
В. эўстэ́лу эўстэ́лы
Т. эўстэ́лай
эўстэ́лаю		 эўстэ́ламі
М. эўстэ́ле эўстэ́лах

Крыніцы: piskunou2012.

эўтана́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эўтана́зія
Р. эўтана́зіі
Д. эўтана́зіі
В. эўтана́зію
Т. эўтана́зіяй
эўтана́зіяю
М. эўтана́зіі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

эўтрафава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. эўтрафава́нне
Р. эўтрафава́ння
Д. эўтрафава́нню
В. эўтрафава́нне
Т. эўтрафава́ннем
М. эўтрафава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

эўтрафіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эўтрафіка́цыя
Р. эўтрафіка́цыі
Д. эўтрафіка́цыі
В. эўтрафіка́цыю
Т. эўтрафіка́цыяй
эўтрафіка́цыяю
М. эўтрафіка́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

эўтро́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эўтро́ф эўтро́фы
Р. эўтро́фа эўтро́фаў
Д. эўтро́фу эўтро́фам
В. эўтро́ф эўтро́фы
Т. эўтро́фам эўтро́фамі
М. эўтро́фе эўтро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

эўтро́фны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўтро́фны эўтро́фная эўтро́фнае эўтро́фныя
Р. эўтро́фнага эўтро́фнай
эўтро́фнае		 эўтро́фнага эўтро́фных
Д. эўтро́фнаму эўтро́фнай эўтро́фнаму эўтро́фным
В. эўтро́фны (неадуш.)
эўтро́фнага (адуш.)		 эўтро́фную эўтро́фнае эўтро́фныя (неадуш.)
эўтро́фных (адуш.)
Т. эўтро́фным эўтро́фнай
эўтро́фнаю		 эўтро́фным эўтро́фнымі
М. эўтро́фным эўтро́фнай эўтро́фным эўтро́фных

Крыніцы: piskunou2012.