эўкалі́птавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эўкалі́птавы |
эўкалі́птавая |
эўкалі́птавае |
эўкалі́птавыя |
Р. |
эўкалі́птавага |
эўкалі́птавай эўкалі́птавае |
эўкалі́птавага |
эўкалі́птавых |
Д. |
эўкалі́птаваму |
эўкалі́птавай |
эўкалі́птаваму |
эўкалі́птавым |
В. |
эўкалі́птавы (неадуш.) эўкалі́птавага (адуш.) |
эўкалі́птавую |
эўкалі́птавае |
эўкалі́птавыя (неадуш.) эўкалі́птавых (адуш.) |
Т. |
эўкалі́птавым |
эўкалі́птавай эўкалі́птаваю |
эўкалі́птавым |
эўкалі́птавымі |
М. |
эўкалі́птавым |
эўкалі́птавай |
эўкалі́птавым |
эўкалі́птавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эўкарыё́та
‘жывёла, клеткі якой маюць ядро’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эўкарыё́та |
эўкарыё́ты |
Р. |
эўкарыё́ты |
эўкарыё́т |
Д. |
эўкарыё́це |
эўкарыё́там |
В. |
эўкарыё́ту |
эўкарыё́т |
Т. |
эўкарыё́тай эўкарыё́таю |
эўкарыё́тамі |
М. |
эўкарыё́це |
эўкарыё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эўкарыё́та
‘расліна, грыб, клеткі якіх маюць ядро’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эўкарыё́та |
эўкарыё́ты |
Р. |
эўкарыё́ты |
эўкарыё́т |
Д. |
эўкарыё́це |
эўкарыё́там |
В. |
эўкарыё́ту |
эўкарыё́ты |
Т. |
эўкарыё́тай эўкарыё́таю |
эўкарыё́тамі |
М. |
эўкарыё́це |
эўкарыё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эўкла́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эўкла́з |
эўкла́зы |
Р. |
эўкла́зу |
эўкла́заў |
Д. |
эўкла́зу |
эўкла́зам |
В. |
эўкла́з |
эўкла́зы |
Т. |
эўкла́зам |
эўкла́замі |
М. |
эўкла́зе |
эўкла́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эўкла́завы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эўкла́завы |
эўкла́завая |
эўкла́завае |
эўкла́завыя |
Р. |
эўкла́завага |
эўкла́завай эўкла́завае |
эўкла́завага |
эўкла́завых |
Д. |
эўкла́заваму |
эўкла́завай |
эўкла́заваму |
эўкла́завым |
В. |
эўкла́завы (неадуш.) эўкла́завага (адуш.) |
эўкла́завую |
эўкла́завае |
эўкла́завыя (неадуш.) эўкла́завых (адуш.) |
Т. |
эўкла́завым |
эўкла́завай эўкла́заваю |
эўкла́завым |
эўкла́завымі |
М. |
эўкла́завым |
эўкла́завай |
эўкла́завым |
эўкла́завых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
эўко́мія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эўко́мія |
эўко́міі |
Р. |
эўко́міі |
эўко́мій |
Д. |
эўко́міі |
эўко́міям |
В. |
эўко́мію |
эўко́міі |
Т. |
эўко́міяй эўко́міяю |
эўко́міямі |
М. |
эўко́міі |
эўко́міях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.