эўкарыё́та
‘жывёла, клеткі якой маюць ядро’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эўкарыё́та | эўкарыё́ты | |
| эўкарыё́ты | эўкарыё́т | |
| эўкарыё́це | эўкарыё́там | |
| эўкарыё́ту | эўкарыё́т | |
| эўкарыё́тай эўкарыё́таю |
эўкарыё́тамі | |
| эўкарыё́це | эўкарыё́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)