Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

урбасістэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. урбасістэ́ма урбасістэ́мы
Р. урбасістэ́мы урбасістэ́м
Д. урбасістэ́ме урбасістэ́мам
В. урбасістэ́му урбасістэ́мы
Т. урбасістэ́май
урбасістэ́маю		 урбасістэ́мамі
М. урбасістэ́ме урбасістэ́мах

Крыніцы: piskunou2012.

урбаэкалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урбаэкалагі́чны урбаэкалагі́чная урбаэкалагі́чнае урбаэкалагі́чныя
Р. урбаэкалагі́чнага урбаэкалагі́чнай
урбаэкалагі́чнае		 урбаэкалагі́чнага урбаэкалагі́чных
Д. урбаэкалагі́чнаму урбаэкалагі́чнай урбаэкалагі́чнаму урбаэкалагі́чным
В. урбаэкалагі́чны (неадуш.)
урбаэкалагі́чнага (адуш.)		 урбаэкалагі́чную урбаэкалагі́чнае урбаэкалагі́чныя (неадуш.)
урбаэкалагі́чных (адуш.)
Т. урбаэкалагі́чным урбаэкалагі́чнай
урбаэкалагі́чнаю		 урбаэкалагі́чным урбаэкалагі́чнымі
М. урбаэкалагі́чным урбаэкалагі́чнай урбаэкалагі́чным урбаэкалагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

урбаэкало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. урбаэкало́гія
Р. урбаэкало́гіі
Д. урбаэкало́гіі
В. урбаэкало́гію
Т. урбаэкало́гіяй
урбаэкало́гіяю
М. урбаэкало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

урбо́нім

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. урбо́нім урбо́німы
Р. урбо́німа урбо́німаў
Д. урбо́німу урбо́німам
В. урбо́нім урбо́німы
Т. урбо́німам урбо́німамі
М. урбо́німе урбо́німах

Крыніцы: piskunou2012.

урва́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урва́нскі урва́нская урва́нскае урва́нскія
Р. урва́нскага урва́нскай
урва́нскае		 урва́нскага урва́нскіх
Д. урва́нскаму урва́нскай урва́нскаму урва́нскім
В. урва́нскі (неадуш.)
урва́нскага (адуш.)		 урва́нскую урва́нскае урва́нскія (неадуш.)
урва́нскіх (адуш.)
Т. урва́нскім урва́нскай
урва́нскаю		 урва́нскім урва́нскімі
М. урва́нскім урва́нскай урва́нскім урва́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

урва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урва́ны урва́ная урва́нае урва́ныя
Р. урва́нага урва́най
урва́нае		 урва́нага урва́ных
Д. урва́наму урва́най урва́наму урва́ным
В. урва́ны (неадуш.)
урва́нага (адуш.)		 урва́ную урва́нае урва́ныя (неадуш.)
урва́ных (адуш.)
Т. урва́ным урва́най
урва́наю		 урва́ным урва́нымі
М. урва́ным урва́най урва́ным урва́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

урва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урва́ны урва́ная урва́нае урва́ныя
Р. урва́нага урва́най
урва́нае		 урва́нага урва́ных
Д. урва́наму урва́най урва́наму урва́ным
В. урва́ны (неадуш.)
урва́нага (адуш.)		 урва́ную урва́нае урва́ныя (неадуш.)
урва́ных (адуш.)
Т. урва́ным урва́най
урва́наю		 урва́ным урва́нымі
М. урва́ным урва́най урва́ным урва́ных

Кароткая форма: урва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

у́рвас

‘злодзей, хітрун’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. у́рвас у́рвасы
Р. у́рваса у́рвасаў
Д. у́рвасу у́рвасам
В. у́рваса у́рвасаў
Т. у́рвасам у́рвасамі
М. у́рвасе у́рвасах

Крыніцы: piskunou2012.

урва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. урву́ся урвё́мся
2-я ас. урве́шся урвяце́ся
3-я ас. урве́цца урву́цца
Прошлы час
м. урва́ўся урва́ліся
ж. урва́лася
н. урва́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час урва́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

урва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. урву́ урвё́м
2-я ас. урве́ш урвяце́
3-я ас. урве́ урву́ць
Прошлы час
м. урва́ў урва́лі
ж. урва́ла
н. урва́ла
Загадны лад
2-я ас. урві́ урві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час урва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.