Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авжзмноруыэ

удо́давыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. удо́давыя
Р. удо́давых
Д. удо́давым
В. удо́давых
Т. удо́давымі
М. удо́давых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

удо́дні

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удо́дні - -

Крыніцы: piskunou2012.

удо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. удо́й удо́і
Р. удо́ю удо́яў
Д. удо́ю удо́ям
В. удо́й удо́і
Т. удо́ем удо́ямі
М. удо́і удо́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́йлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. удо́йлівасць
Р. удо́йлівасці
Д. удо́йлівасці
В. удо́йлівасць
Т. удо́йлівасцю
М. удо́йлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

удо́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́йлівы удо́йлівая удо́йлівае удо́йлівыя
Р. удо́йлівага удо́йлівай
удо́йлівае		 удо́йлівага удо́йлівых
Д. удо́йліваму удо́йлівай удо́йліваму удо́йлівым
В. удо́йлівы (неадуш.)
удо́йлівага (адуш.)		 удо́йлівую удо́йлівае удо́йлівыя (неадуш.)
удо́йлівых (адуш.)
Т. удо́йлівым удо́йлівай
удо́йліваю		 удо́йлівым удо́йлівымі
М. удо́йлівым удо́йлівай удо́йлівым удо́йлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

удо́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. удо́йнасць
Р. удо́йнасці
Д. удо́йнасці
В. удо́йнасць
Т. удо́йнасцю
М. удо́йнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́йны удо́йная удо́йнае удо́йныя
Р. удо́йнага удо́йнай
удо́йнае		 удо́йнага удо́йных
Д. удо́йнаму удо́йнай удо́йнаму удо́йным
В. удо́йны (неадуш.)
удо́йнага (адуш.)		 удо́йную удо́йнае удо́йныя (неадуш.)
удо́йных (адуш.)
Т. удо́йным удо́йнай
удо́йнаю		 удо́йным удо́йнымі
М. удо́йным удо́йнай удо́йным удо́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́йны удо́йная удо́йнае удо́йныя
Р. удо́йнага удо́йнай
удо́йнае		 удо́йнага удо́йных
Д. удо́йнаму удо́йнай удо́йнаму удо́йным
В. удо́йны (неадуш.)
удо́йнага (адуш.)		 удо́йную удо́йнае удо́йныя (неадуш.)
удо́йных (адуш.)
Т. удо́йным удо́йнай
удо́йнаю		 удо́йным удо́йнымі
М. удо́йным удо́йнай удо́йным удо́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́л

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удо́л - -

Крыніцы: piskunou2012.

удо́світ

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удо́світ - -

Крыніцы: piskunou2012.