супіна́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
супіна́тарны |
супіна́тарная |
супіна́тарнае |
супіна́тарныя |
| Р. |
супіна́тарнага |
супіна́тарнай супіна́тарнае |
супіна́тарнага |
супіна́тарных |
| Д. |
супіна́тарнаму |
супіна́тарнай |
супіна́тарнаму |
супіна́тарным |
| В. |
супіна́тарны (неадуш.) супіна́тарнага (адуш.) |
супіна́тарную |
супіна́тарнае |
супіна́тарныя (неадуш.) супіна́тарных (адуш.) |
| Т. |
супіна́тарным |
супіна́тарнай супіна́тарнаю |
супіна́тарным |
супіна́тарнымі |
| М. |
супіна́тарным |
супіна́тарнай |
супіна́тарным |
супіна́тарных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
супіна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
супіна́цыя |
| Р. |
супіна́цыі |
| Д. |
супіна́цыі |
| В. |
супіна́цыю |
| Т. |
супіна́цыяй супіна́цыяю |
| М. |
супіна́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
су́піцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
су́плюся |
су́пімся |
| 2-я ас. |
су́пішся |
су́піцеся |
| 3-я ас. |
су́піцца |
су́пяцца |
| Прошлы час |
| м. |
су́піўся |
су́піліся |
| ж. |
су́пілася |
| н. |
су́пілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
су́пся |
су́пцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
су́пячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
су́піць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
су́плю |
су́пім |
| 2-я ас. |
су́піш |
су́піце |
| 3-я ас. |
су́піць |
су́пяць |
| Прошлы час |
| м. |
су́піў |
су́пілі |
| ж. |
су́піла |
| н. |
су́піла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
су́п |
су́пце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
су́пячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суплетыві́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суплетыві́зм |
| Р. |
суплетыві́зму |
| Д. |
суплетыві́зму |
| В. |
суплетыві́зм |
| Т. |
суплетыві́змам |
| М. |
суплетыві́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суплеты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суплеты́ў |
суплеты́вы |
| Р. |
суплеты́ва |
суплеты́ваў |
| Д. |
суплеты́ву |
суплеты́вам |
| В. |
суплеты́ў |
суплеты́вы |
| Т. |
суплеты́вам |
суплеты́вамі |
| М. |
суплеты́ве |
суплеты́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
суплеты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суплеты́ўнасць |
| Р. |
суплеты́ўнасці |
| Д. |
суплеты́ўнасці |
| В. |
суплеты́ўнасць |
| Т. |
суплеты́ўнасцю |
| М. |
суплеты́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
суплеты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суплеты́ўны |
суплеты́ўная |
суплеты́ўнае |
суплеты́ўныя |
| Р. |
суплеты́ўнага |
суплеты́ўнай суплеты́ўнае |
суплеты́ўнага |
суплеты́ўных |
| Д. |
суплеты́ўнаму |
суплеты́ўнай |
суплеты́ўнаму |
суплеты́ўным |
| В. |
суплеты́ўны (неадуш.) суплеты́ўнага (адуш.) |
суплеты́ўную |
суплеты́ўнае |
суплеты́ўныя (неадуш.) суплеты́ўных (адуш.) |
| Т. |
суплеты́ўным |
суплеты́ўнай суплеты́ўнаю |
суплеты́ўным |
суплеты́ўнымі |
| М. |
суплеты́ўным |
суплеты́ўнай |
суплеты́ўным |
суплеты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
суплё́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суплё́т |
суплё́ты |
| Р. |
суплё́ту |
суплё́таў |
| Д. |
суплё́ту |
суплё́там |
| В. |
суплё́т |
суплё́ты |
| Т. |
суплё́там |
суплё́тамі |
| М. |
суплё́це |
суплё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
супло́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
супло́ддзе |
| Р. |
супло́ддзя |
| Д. |
супло́ддзю |
| В. |
супло́ддзе |
| Т. |
супло́ддзем |
| М. |
супло́ддзі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.