Verbum

анлайнавы слоўнік

міну́шчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	міну́шчы	міну́шчая	міну́шчае	міну́шчыя
Р.	міну́шчага	міну́шчай міну́шчае	міну́шчага	міну́шчых
Д.	міну́шчаму	міну́шчай	міну́шчаму	міну́шчым
В.	міну́шчы (неадуш.) міну́шчага (адуш.)	міну́шчую	міну́шчае	міну́шчыя (неадуш.) міну́шчых (адуш.)
Т.	міну́шчым	міну́шчай міну́шчаю	міну́шчым	міну́шчымі
М.	міну́шчым	міну́шчай	міну́шчым	міну́шчых

Крыніцы: piskunou2012.

Мінфі́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Мі́нці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Мінчакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мінча́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

мінча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мінчу́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Мі́нчыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Мі́ншчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

міньё́н

‘танец’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.