Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ка́мень

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ка́мень
Р. Ка́меня
Д. Ка́меню
В. Ка́мень
Т. Ка́менем
М. Ка́мені

каме́ньчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каме́ньчык каме́ньчыкі
Р. каме́ньчыка каме́ньчыкаў
Д. каме́ньчыку каме́ньчыкам
В. каме́ньчык каме́ньчыкі
Т. каме́ньчыкам каме́ньчыкамі
М. каме́ньчыку каме́ньчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Каменюкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каменюкі́
Р. Каменюко́ў
Д. Каменюка́м
В. Каменюкі́
Т. Каменюка́мі
М. Каменюка́х

каменябі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каменябі́тны каменябі́тная каменябі́тнае каменябі́тныя
Р. каменябі́тнага каменябі́тнай
каменябі́тнае
каменябі́тнага каменябі́тных
Д. каменябі́тнаму каменябі́тнай каменябі́тнаму каменябі́тным
В. каменябі́тны (неадуш.)
каменябі́тнага (адуш.)
каменябі́тную каменябі́тнае каменябі́тныя (неадуш.)
каменябі́тных (адуш.)
Т. каменябі́тным каменябі́тнай
каменябі́тнаю
каменябі́тным каменябі́тнымі
М. каменябі́тным каменябі́тнай каменябі́тным каменябі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

каменябо́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каменябо́ец каменябо́йцы
Р. каменябо́йца каменябо́йцаў
Д. каменябо́йцу каменябо́йцам
В. каменябо́йца каменябо́йцаў
Т. каменябо́цам каменябо́йцамі
М. каменябо́йцу каменябо́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каменява́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каменява́р каменява́ры
Р. каменява́ра каменява́раў
Д. каменява́ру каменява́рам
В. каменява́ра каменява́раў
Т. каменява́рам каменява́рамі
М. каменява́ру каменява́рах

Крыніцы: piskunou2012.

каменялі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каменялі́ты каменялі́тая каменялі́тае каменялі́тыя
Р. каменялі́тага каменялі́тай
каменялі́тае
каменялі́тага каменялі́тых
Д. каменялі́таму каменялі́тай каменялі́таму каменялі́тым
В. каменялі́ты (неадуш.)
каменялі́тага (адуш.)
каменялі́тую каменялі́тае каменялі́тыя (неадуш.)
каменялі́тых (адуш.)
Т. каменялі́тым каменялі́тай
каменялі́таю
каменялі́тым каменялі́тымі
М. каменялі́тым каменялі́тай каменялі́тым каменялі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

каменяло́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каменяло́м каменяло́мы
Р. каменяло́ма каменяло́маў
Д. каменяло́му каменяло́мам
В. каменяло́ма каменяло́маў
Т. каменяло́мам каменяло́мамі
М. каменяло́ме каменяло́мах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каменяло́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. каменяло́мнік
Р. каменяло́мніку
Д. каменяло́мніку
В. каменяло́мнік
Т. каменяло́мнікам
М. каменяло́мніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каменяло́мнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каменяло́мнікавы каменяло́мнікавая каменяло́мнікавае каменяло́мнікавыя
Р. каменяло́мнікавага каменяло́мнікавай
каменяло́мнікавае
каменяло́мнікавага каменяло́мнікавых
Д. каменяло́мнікаваму каменяло́мнікавай каменяло́мнікаваму каменяло́мнікавым
В. каменяло́мнікавы (неадуш.) каменяло́мнікавую каменяло́мнікавае каменяло́мнікавыя (неадуш.)
Т. каменяло́мнікавым каменяло́мнікавай
каменяло́мнікаваю
каменяло́мнікавым каменяло́мнікавымі
М. каменяло́мнікавым каменяло́мнікавай каменяло́мнікавым каменяло́мнікавых

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.