Ка́мень
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Ка́мень | |
Ка́меня | |
Ка́меню | |
Ка́мень | |
Ка́менем | |
Ка́мені |
Ка́мень
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Ка́мень | |
Ка́меня | |
Ка́меню | |
Ка́мень | |
Ка́менем | |
Ка́мені |
каме́ньчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каме́ньчык | каме́ньчыкі | |
каме́ньчыка | каме́ньчыкаў | |
каме́ньчыку | каме́ньчыкам | |
каме́ньчык | каме́ньчыкі | |
каме́ньчыкам | каме́ньчыкамі | |
каме́ньчыку | каме́ньчыках |
Крыніцы:
Каменюкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Каменюкі́ | |
Каменюко́ў | |
Каменюка́м | |
Каменюкі́ | |
Каменюка́мі | |
Каменюка́х |
каменябі́тны
прыметнік, адносны
каменябі́тны | каменябі́тная | каменябі́тнае | каменябі́тныя | |
каменябі́тнага | каменябі́тнай каменябі́тнае |
каменябі́тнага | каменябі́тных | |
каменябі́тнаму | каменябі́тнай | каменябі́тнаму | каменябі́тным | |
каменябі́тны ( каменябі́тнага ( |
каменябі́тную | каменябі́тнае | каменябі́тныя ( каменябі́тных ( |
|
каменябі́тным | каменябі́тнай каменябі́тнаю |
каменябі́тным | каменябі́тнымі | |
каменябі́тным | каменябі́тнай | каменябі́тным | каменябі́тных |
Крыніцы:
каменябо́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каменябо́ец | каменябо́йцы | |
каменябо́йца | каменябо́йцаў | |
каменябо́йцу | каменябо́йцам | |
каменябо́йца | каменябо́йцаў | |
каменябо́цам | каменябо́йцамі | |
каменябо́йцу | каменябо́йцах |
Крыніцы:
каменява́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каменява́р | каменява́ры | |
каменява́ра | каменява́раў | |
каменява́ру | каменява́рам | |
каменява́ра | каменява́раў | |
каменява́рам | каменява́рамі | |
каменява́ру | каменява́рах |
Крыніцы:
каменялі́ты
прыметнік, адносны
каменялі́ты | каменялі́тая | каменялі́тае | каменялі́тыя | |
каменялі́тага | каменялі́тай каменялі́тае |
каменялі́тага | каменялі́тых | |
каменялі́таму | каменялі́тай | каменялі́таму | каменялі́тым | |
каменялі́ты ( каменялі́тага ( |
каменялі́тую | каменялі́тае | каменялі́тыя ( каменялі́тых ( |
|
каменялі́тым | каменялі́тай каменялі́таю |
каменялі́тым | каменялі́тымі | |
каменялі́тым | каменялі́тай | каменялі́тым | каменялі́тых |
Крыніцы:
каменяло́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каменяло́м | каменяло́мы | |
каменяло́ма | каменяло́маў | |
каменяло́му | каменяло́мам | |
каменяло́ма | каменяло́маў | |
каменяло́мам | каменяло́мамі | |
каменяло́ме | каменяло́мах |
Крыніцы:
каменяло́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каменяло́мнік | |
каменяло́мніку | |
каменяло́мніку | |
каменяло́мнік | |
каменяло́мнікам | |
каменяло́мніку |
Крыніцы:
каменяло́мнікавы
прыметнік, адносны
каменяло́мнікавы | каменяло́мнікавая | каменяло́мнікавае | каменяло́мнікавыя | |
каменяло́мнікавага | каменяло́мнікавай каменяло́мнікавае |
каменяло́мнікавага | каменяло́мнікавых | |
каменяло́мнікаваму | каменяло́мнікавай | каменяло́мнікаваму | каменяло́мнікавым | |
каменяло́мнікавы ( |
каменяло́мнікавую | каменяло́мнікавае | каменяло́мнікавыя ( |
|
каменяло́мнікавым | каменяло́мнікавай каменяло́мнікаваю |
каменяло́мнікавым | каменяло́мнікавымі | |
каменяло́мнікавым | каменяло́мнікавай | каменяло́мнікавым | каменяло́мнікавых |
Крыніцы: