Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абана́ліць

‘зрабіць што-небудзь банальным’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абана́лю абана́лім
2-я ас. абана́ліш абана́ліце
3-я ас. абана́ліць абана́ляць
Прошлы час
м. абана́ліў абана́лілі
ж. абана́ліла
н. абана́ліла
Загадны лад
2-я ас. абана́ль абана́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час абана́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абана́льваць

‘рабіць што-небудзь банальным’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абана́льваю абана́льваем
2-я ас. абана́льваеш абана́льваеце
3-я ас. абана́львае абана́льваюць
Прошлы час
м. абана́льваў абана́львалі
ж. абана́львала
н. абана́львала
Загадны лад
2-я ас. абана́львай абана́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абана́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

абандо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абандо́н
Р. абандо́на
Д. абандо́ну
В. абандо́н
Т. абандо́нам
М. абандо́не

Крыніцы: piskunou2012.

абанеме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абанеме́нт абанеме́нты
Р. абанеме́нта абанеме́нтаў
Д. абанеме́нту абанеме́нтам
В. абанеме́нт абанеме́нты
Т. абанеме́нтам абанеме́нтамі
М. абанеме́нце абанеме́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абанеме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абанеме́нтны абанеме́нтная абанеме́нтнае абанеме́нтныя
Р. абанеме́нтнага абанеме́нтнай
абанеме́нтнае		 абанеме́нтнага абанеме́нтных
Д. абанеме́нтнаму абанеме́нтнай абанеме́нтнаму абанеме́нтным
В. абанеме́нтны (неадуш.)
абанеме́нтнага (адуш.)		 абанеме́нтную абанеме́нтнае абанеме́нтныя (неадуш.)
абанеме́нтных (адуш.)
Т. абанеме́нтным абанеме́нтнай
абанеме́нтнаю		 абанеме́нтным абанеме́нтнымі
М. абанеме́нтным абанеме́нтнай абанеме́нтным абанеме́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абане́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абане́нт абане́нты
Р. абане́нта абане́нтаў
Д. абане́нту абане́нтам
В. абане́нта абане́нтаў
Т. абане́нтам абане́нтамі
М. абане́нце абане́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абане́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абане́нтка абане́нткі
Р. абане́нткі абане́нтак
Д. абане́нтцы абане́нткам
В. абане́нтку абане́нтак
Т. абане́нткай
абане́нткаю		 абане́нткамі
М. абане́нтцы абане́нтках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

абане́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абане́нтны абане́нтная абане́нтнае абане́нтныя
Р. абане́нтнага абане́нтнай
абане́нтнае		 абане́нтнага абане́нтных
Д. абане́нтнаму абане́нтнай абане́нтнаму абане́нтным
В. абане́нтны (неадуш.)
абане́нтнага (адуш.)		 абане́нтную абане́нтнае абане́нтныя (неадуш.)
абане́нтных (адуш.)
Т. абане́нтным абане́нтнай
абане́нтнаю		 абане́нтным абане́нтнымі
М. абане́нтным абане́нтнай абане́нтным абане́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абане́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абане́нцкі абане́нцкая абане́нцкае абане́нцкія
Р. абане́нцкага абане́нцкай
абане́нцкае		 абане́нцкага абане́нцкіх
Д. абане́нцкаму абане́нцкай абане́нцкаму абане́нцкім
В. абане́нцкі (неадуш.)
абане́нцкага (адуш.)		 абане́нцкую абане́нцкае абане́нцкія (неадуш.)
абане́нцкіх (адуш.)
Т. абане́нцкім абане́нцкай
абане́нцкаю		 абане́нцкім абане́нцкімі
М. абане́нцкім абане́нцкай абане́нцкім абане́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абані́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абані́раванне
Р. абані́равання
Д. абані́раванню
В. абані́раванне
Т. абані́раваннем
М. абані́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.