абанеме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абанеме́нтны абанеме́нтная абанеме́нтнае абанеме́нтныя
Р. абанеме́нтнага абанеме́нтнай
абанеме́нтнае		 абанеме́нтнага абанеме́нтных
Д. абанеме́нтнаму абанеме́нтнай абанеме́нтнаму абанеме́нтным
В. абанеме́нтны (неадуш.)
абанеме́нтнага (адуш.)		 абанеме́нтную абанеме́нтнае абанеме́нтныя (неадуш.)
абанеме́нтных (адуш.)
Т. абанеме́нтным абанеме́нтнай
абанеме́нтнаю		 абанеме́нтным абанеме́нтнымі
М. абанеме́нтным абанеме́нтнай абанеме́нтным абанеме́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)