абана́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абана́лены |
абана́леная |
абана́ленае |
абана́леныя |
| Р. |
абана́ленага |
абана́ленай абана́ленае |
абана́ленага |
абана́леных |
| Д. |
абана́ленаму |
абана́ленай |
абана́ленаму |
абана́леным |
| В. |
абана́лены (неадуш.) абана́ленага (адуш.) |
абана́леную |
абана́ленае |
абана́леныя (неадуш.) абана́леных (адуш.) |
| Т. |
абана́леным |
абана́ленай абана́ленаю |
абана́леным |
абана́ленымі |
| М. |
абана́леным |
абана́ленай |
абана́леным |
абана́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абана́ліць
‘зрабіць што-небудзь банальным’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абана́лю |
абана́лім |
| 2-я ас. |
абана́ліш |
абана́ліце |
| 3-я ас. |
абана́ліць |
абана́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
абана́ліў |
абана́лілі |
| ж. |
абана́ліла |
| н. |
абана́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абана́ль |
абана́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абана́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абана́льваць
‘рабіць што-небудзь банальным’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абана́льваю |
абана́льваем |
| 2-я ас. |
абана́льваеш |
абана́льваеце |
| 3-я ас. |
абана́львае |
абана́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абана́льваў |
абана́львалі |
| ж. |
абана́львала |
| н. |
абана́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абана́львай |
абана́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абана́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абандо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абандо́н |
| Р. |
абандо́на |
| Д. |
абандо́ну |
| В. |
абандо́н |
| Т. |
абандо́нам |
| М. |
абандо́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
абанеме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абанеме́нт |
абанеме́нты |
| Р. |
абанеме́нта |
абанеме́нтаў |
| Д. |
абанеме́нту |
абанеме́нтам |
| В. |
абанеме́нт |
абанеме́нты |
| Т. |
абанеме́нтам |
абанеме́нтамі |
| М. |
абанеме́нце |
абанеме́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абанеме́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абанеме́нтны |
абанеме́нтная |
абанеме́нтнае |
абанеме́нтныя |
| Р. |
абанеме́нтнага |
абанеме́нтнай абанеме́нтнае |
абанеме́нтнага |
абанеме́нтных |
| Д. |
абанеме́нтнаму |
абанеме́нтнай |
абанеме́нтнаму |
абанеме́нтным |
| В. |
абанеме́нтны (неадуш.) абанеме́нтнага (адуш.) |
абанеме́нтную |
абанеме́нтнае |
абанеме́нтныя (неадуш.) абанеме́нтных (адуш.) |
| Т. |
абанеме́нтным |
абанеме́нтнай абанеме́нтнаю |
абанеме́нтным |
абанеме́нтнымі |
| М. |
абанеме́нтным |
абанеме́нтнай |
абанеме́нтным |
абанеме́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абане́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абане́нт |
абане́нты |
| Р. |
абане́нта |
абане́нтаў |
| Д. |
абане́нту |
абане́нтам |
| В. |
абане́нта |
абане́нтаў |
| Т. |
абане́нтам |
абане́нтамі |
| М. |
абане́нце |
абане́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абане́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абане́нтка |
абане́нткі |
| Р. |
абане́нткі |
абане́нтак |
| Д. |
абане́нтцы |
абане́нткам |
| В. |
абане́нтку |
абане́нтак |
| Т. |
абане́нткай абане́нткаю |
абане́нткамі |
| М. |
абане́нтцы |
абане́нтках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абане́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абане́нтны |
абане́нтная |
абане́нтнае |
абане́нтныя |
| Р. |
абане́нтнага |
абане́нтнай абане́нтнае |
абане́нтнага |
абане́нтных |
| Д. |
абане́нтнаму |
абане́нтнай |
абане́нтнаму |
абане́нтным |
| В. |
абане́нтны (неадуш.) абане́нтнага (адуш.) |
абане́нтную |
абане́нтнае |
абане́нтныя (неадуш.) абане́нтных (адуш.) |
| Т. |
абане́нтным |
абане́нтнай абане́нтнаю |
абане́нтным |
абане́нтнымі |
| М. |
абане́нтным |
абане́нтнай |
абане́нтным |
абане́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абане́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абане́нцкі |
абане́нцкая |
абане́нцкае |
абане́нцкія |
| Р. |
абане́нцкага |
абане́нцкай абане́нцкае |
абане́нцкага |
абане́нцкіх |
| Д. |
абане́нцкаму |
абане́нцкай |
абане́нцкаму |
абане́нцкім |
| В. |
абане́нцкі (неадуш.) абане́нцкага (адуш.) |
абане́нцкую |
абане́нцкае |
абане́нцкія (неадуш.) абане́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
абане́нцкім |
абане́нцкай абане́нцкаю |
абане́нцкім |
абане́нцкімі |
| М. |
абане́нцкім |
абане́нцкай |
абане́нцкім |
абане́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.