удо́брываць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удо́брываю |
удо́брываем |
2-я ас. |
удо́брываеш |
удо́брываеце |
3-я ас. |
удо́брывае |
удо́брываюць |
Прошлы час |
м. |
удо́брываў |
удо́брывалі |
ж. |
удо́брывала |
н. |
удо́брывала |
Загадны лад |
2-я ас. |
удо́брывай |
удо́брывайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
удо́брываючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
удо́брыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
удо́брыцца |
удо́брацца |
Прошлы час |
м. |
удо́брыўся |
удо́брыліся |
ж. |
удо́брылася |
н. |
удо́брылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
удо́брыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
удо́брыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удо́бру |
удо́брым |
2-я ас. |
удо́брыш |
удо́брыце |
3-я ас. |
удо́брыць |
удо́браць |
Прошлы час |
м. |
удо́брыў |
удо́брылі |
ж. |
удо́брыла |
н. |
удо́брыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
удо́бры |
удо́брыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
удо́брыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
удо́вачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
удо́вачка |
удо́вачкі |
Р. |
удо́вачкі |
удо́вачак |
Д. |
удо́вачцы |
удо́вачкам |
В. |
удо́вачку |
удо́вачак |
Т. |
удо́вачкай удо́вачкаю |
удо́вачкамі |
М. |
удо́вачцы |
удо́вачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
удо́він
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удо́він |
удо́віна |
удо́віна |
удо́віны |
Р. |
удо́вінага |
удо́вінай удо́вінае |
удо́вінага |
удо́віных |
Д. |
удо́вінаму |
удо́вінай |
удо́вінаму |
удо́віным |
В. |
удо́він (неадуш.) удо́вінага (адуш.) |
удо́віну |
удо́віна |
удо́віны (неадуш.) удо́віных (адуш.) |
Т. |
удо́віным |
удо́вінай удо́вінаю |
удо́віным |
удо́вінымі |
М. |
удо́віным |
удо́вінай |
удо́віным |
удо́віных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
удо́він
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удо́він |
удо́віна |
удо́віна |
удо́віны |
Р. |
удо́вінага |
удо́вінай удо́вінае |
удо́вінага |
удо́віных |
Д. |
удо́вінаму |
удо́вінай |
удо́вінаму |
удо́віным |
В. |
удо́він (неадуш.) удо́вінага (адуш.) |
удо́віну |
удо́віна |
удо́віны (неадуш.) удо́віных (адуш.) |
Т. |
удо́віным |
удо́вінай удо́вінаю |
удо́віным |
удо́вінымі |
М. |
удо́віным |
удо́вінай |
удо́віным |
удо́віных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
удо́вы
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удо́вы |
удо́вая |
удо́вае |
удо́выя |
Р. |
удо́вага |
удо́вай удо́вае |
удо́вага |
удо́вых |
Д. |
удо́ваму |
удо́вай |
удо́ваму |
удо́вым |
В. |
удо́вы (неадуш.) удо́вага (адуш.) |
удо́вую |
удо́вае |
удо́выя (неадуш.) удо́вых (адуш.) |
Т. |
удо́вым |
удо́вай удо́ваю |
удо́вым |
удо́вымі |
М. |
удо́вым |
удо́вай |
удо́вым |
удо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удо́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
удо́д |
удо́ды |
Р. |
удо́да |
удо́даў |
Д. |
удо́ду |
удо́дам |
В. |
удо́да |
удо́даў |
Т. |
удо́дам |
удо́дамі |
М. |
удо́дзе |
удо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удо́давы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удо́давы |
удо́давая |
удо́давае |
удо́давыя |
Р. |
удо́давага |
удо́давай удо́давае |
удо́давага |
удо́давых |
Д. |
удо́даваму |
удо́давай |
удо́даваму |
удо́давым |
В. |
удо́давы (неадуш.) удо́давага (адуш.) |
удо́давую |
удо́давае |
удо́давыя (неадуш.) удо́давых (адуш.) |
Т. |
удо́давым |
удо́давай удо́даваю |
удо́давым |
удо́давымі |
М. |
удо́давым |
удо́давай |
удо́давым |
удо́давых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.