кангале́зскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кангале́зскі |
кангале́зская |
кангале́зскае |
кангале́зскія |
Р. |
кангале́зскага |
кангале́зскай кангале́зскае |
кангале́зскага |
кангале́зскіх |
Д. |
кангале́зскаму |
кангале́зскай |
кангале́зскаму |
кангале́зскім |
В. |
кангале́зскі (неадуш.) кангале́зскага (адуш.) |
кангале́зскую |
кангале́зскае |
кангале́зскія (неадуш.) кангале́зскіх (адуш.) |
Т. |
кангале́зскім |
кангале́зскай кангале́зскаю |
кангале́зскім |
кангале́зскімі |
М. |
кангале́зскім |
кангале́зскай |
кангале́зскім |
кангале́зскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
кангенія́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
кангенія́льнасць |
Р. |
кангенія́льнасці |
Д. |
кангенія́льнасці |
В. |
кангенія́льнасць |
Т. |
кангенія́льнасцю |
М. |
кангенія́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кангенія́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кангенія́льны |
кангенія́льная |
кангенія́льнае |
кангенія́льныя |
Р. |
кангенія́льнага |
кангенія́льнай кангенія́льнае |
кангенія́льнага |
кангенія́льных |
Д. |
кангенія́льнаму |
кангенія́льнай |
кангенія́льнаму |
кангенія́льным |
В. |
кангенія́льны (неадуш.) кангенія́льнага (адуш.) |
кангенія́льную |
кангенія́льнае |
кангенія́льныя (неадуш.) кангенія́льных (адуш.) |
Т. |
кангенія́льным |
кангенія́льнай кангенія́льнаю |
кангенія́льным |
кангенія́льнымі |
М. |
кангенія́льным |
кангенія́льнай |
кангенія́льным |
кангенія́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кангламера́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кангламера́т |
кангламера́ты |
Р. |
кангламера́ту |
кангламера́таў |
Д. |
кангламера́ту |
кангламера́там |
В. |
кангламера́т |
кангламера́ты |
Т. |
кангламера́там |
кангламера́тамі |
М. |
кангламера́це |
кангламера́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кангламера́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кангламера́тны |
кангламера́тная |
кангламера́тнае |
кангламера́тныя |
Р. |
кангламера́тнага |
кангламера́тнай кангламера́тнае |
кангламера́тнага |
кангламера́тных |
Д. |
кангламера́тнаму |
кангламера́тнай |
кангламера́тнаму |
кангламера́тным |
В. |
кангламера́тны (неадуш.) кангламера́тнага (адуш.) |
кангламера́тную |
кангламера́тнае |
кангламера́тныя (неадуш.) кангламера́тных (адуш.) |
Т. |
кангламера́тным |
кангламера́тнай кангламера́тнаю |
кангламера́тным |
кангламера́тнымі |
М. |
кангламера́тным |
кангламера́тнай |
кангламера́тным |
кангламера́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кангламера́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кангламера́цыя |
кангламера́цыі |
Р. |
кангламера́цыі |
кангламера́цый |
Д. |
кангламера́цыі |
кангламера́цыям |
В. |
кангламера́цыю |
кангламера́цыі |
Т. |
кангламера́цыяй кангламера́цыяю |
кангламера́цыямі |
М. |
кангламера́цыі |
кангламера́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
кангруэ́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кангруэ́нтнасць |
кангруэ́нтнасці |
Р. |
кангруэ́нтнасці |
кангруэ́нтнасцяў кангруэ́нтнасцей |
Д. |
кангруэ́нтнасці |
кангруэ́нтнасцям |
В. |
кангруэ́нтнасць |
кангруэ́нтнасці |
Т. |
кангруэ́нтнасцю |
кангруэ́нтнасцямі |
М. |
кангруэ́нтнасці |
кангруэ́нтнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
кангруэ́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кангруэ́нтны |
кангруэ́нтная |
кангруэ́нтнае |
кангруэ́нтныя |
Р. |
кангруэ́нтнага |
кангруэ́нтнай кангруэ́нтнае |
кангруэ́нтнага |
кангруэ́нтных |
Д. |
кангруэ́нтнаму |
кангруэ́нтнай |
кангруэ́нтнаму |
кангруэ́нтным |
В. |
кангруэ́нтны (неадуш.) кангруэ́нтнага (адуш.) |
кангруэ́нтную |
кангруэ́нтнае |
кангруэ́нтныя (неадуш.) кангруэ́нтных (адуш.) |
Т. |
кангруэ́нтным |
кангруэ́нтнай кангруэ́нтнаю |
кангруэ́нтным |
кангруэ́нтнымі |
М. |
кангруэ́нтным |
кангруэ́нтнай |
кангруэ́нтным |
кангруэ́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
кангруэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кангруэ́нцыя |
кангруэ́нцыі |
Р. |
кангруэ́нцыі |
кангруэ́нцый |
Д. |
кангруэ́нцыі |
кангруэ́нцыям |
В. |
кангруэ́нцыю |
кангруэ́нцыі |
Т. |
кангруэ́нцыяй кангруэ́нцыяю |
кангруэ́нцыямі |
М. |
кангруэ́нцыі |
кангруэ́нцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.