Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аднамегаба́йтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднамегаба́йтны аднамегаба́йтная аднамегаба́йтнае аднамегаба́йтныя
Р. аднамегаба́йтнага аднамегаба́йтнай
аднамегаба́йтнае
аднамегаба́йтнага аднамегаба́йтных
Д. аднамегаба́йтнаму аднамегаба́йтнай аднамегаба́йтнаму аднамегаба́йтным
В. аднамегаба́йтны
аднамегаба́йтнага
аднамегаба́йтную аднамегаба́йтнае аднамегаба́йтныя
Т. аднамегаба́йтным аднамегаба́йтнай
аднамегаба́йтнаю
аднамегаба́йтным аднамегаба́йтнымі
М. аднамегаба́йтным аднамегаба́йтнай аднамегаба́йтным аднамегаба́йтных

аднаме́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднаме́рна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аднаме́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аднаме́рнасць
Р. аднаме́рнасці
Д. аднаме́рнасці
В. аднаме́рнасць
Т. аднаме́рнасцю
М. аднаме́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

аднаме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаме́рны аднаме́рная аднаме́рнае аднаме́рныя
Р. аднаме́рнага аднаме́рнай
аднаме́рнае
аднаме́рнага аднаме́рных
Д. аднаме́рнаму аднаме́рнай аднаме́рнаму аднаме́рным
В. аднаме́рны (неадуш.)
аднаме́рнага (адуш.)
аднаме́рную аднаме́рнае аднаме́рныя (неадуш.)
аднаме́рных (адуш.)
Т. аднаме́рным аднаме́рнай
аднаме́рнаю
аднаме́рным аднаме́рнымі
М. аднаме́рным аднаме́рнай аднаме́рным аднаме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаме́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаме́сны аднаме́сная аднаме́снае аднаме́сныя
Р. аднаме́снага аднаме́снай
аднаме́снае
аднаме́снага аднаме́сных
Д. аднаме́снаму аднаме́снай аднаме́снаму аднаме́сным
В. аднаме́сны (неадуш.)
аднаме́снага (адуш.)
аднаме́сную аднаме́снае аднаме́сныя (неадуш.)
аднаме́сных (адуш.)
Т. аднаме́сным аднаме́снай
аднаме́снаю
аднаме́сным аднаме́снымі
М. аднаме́сным аднаме́снай аднаме́сным аднаме́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаме́сячны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаме́сячны аднаме́сячная аднаме́сячнае аднаме́сячныя
Р. аднаме́сячнага аднаме́сячнай
аднаме́сячнае
аднаме́сячнага аднаме́сячных
Д. аднаме́сячнаму аднаме́сячнай аднаме́сячнаму аднаме́сячным
В. аднаме́сячны (неадуш.)
аднаме́сячнага (адуш.)
аднаме́сячную аднаме́сячнае аднаме́сячныя (неадуш.)
аднаме́сячных (адуш.)
Т. аднаме́сячным аднаме́сячнай
аднаме́сячнаю
аднаме́сячным аднаме́сячнымі
М. аднаме́сячным аднаме́сячнай аднаме́сячным аднаме́сячных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аднамо́дульна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднамо́дульна - -

аднамо́дульны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднамо́дульны аднамо́дульная аднамо́дульнае аднамо́дульныя
Р. аднамо́дульнага аднамо́дульнай
аднамо́дульнае
аднамо́дульнага аднамо́дульных
Д. аднамо́дульнаму аднамо́дульнай аднамо́дульнаму аднамо́дульным
В. аднамо́дульны
аднамо́дульнага
аднамо́дульную аднамо́дульнае аднамо́дульныя
Т. аднамо́дульным аднамо́дульнай
аднамо́дульнаю
аднамо́дульным аднамо́дульнымі
М. аднамо́дульным аднамо́дульнай аднамо́дульным аднамо́дульных

аднамо́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аднамо́ўе
Р. аднамо́ўя
Д. аднамо́ўю
В. аднамо́ўе
Т. аднамо́ўем
М. аднамо́ўі

Крыніцы: piskunou2012.

аднамо́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднамо́ўна - -