аднаме́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаме́сны аднаме́сная аднаме́снае аднаме́сныя
Р. аднаме́снага аднаме́снай
аднаме́снае		 аднаме́снага аднаме́сных
Д. аднаме́снаму аднаме́снай аднаме́снаму аднаме́сным
В. аднаме́сны (неадуш.)
аднаме́снага (адуш.)		 аднаме́сную аднаме́снае аднаме́сныя (неадуш.)
аднаме́сных (адуш.)
Т. аднаме́сным аднаме́снай
аднаме́снаю		 аднаме́сным аднаме́снымі
М. аднаме́сным аднаме́снай аднаме́сным аднаме́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)