адву́дзіць
‘высечы, адлупцаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адву́джу |
адву́дзім |
2-я ас. |
адву́дзіш |
адву́дзіце |
3-я ас. |
адву́дзіць |
адву́дзяць |
Прошлы час |
м. |
адву́дзіў |
адву́дзілі |
ж. |
адву́дзіла |
н. |
адву́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адву́дзь |
адву́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адву́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адвулканізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адвулканізава́ны |
адвулканізава́ная |
адвулканізава́нае |
адвулканізава́ныя |
Р. |
адвулканізава́нага |
адвулканізава́най адвулканізава́нае |
адвулканізава́нага |
адвулканізава́ных |
Д. |
адвулканізава́наму |
адвулканізава́най |
адвулканізава́наму |
адвулканізава́ным |
В. |
адвулканізава́ны (неадуш.) адвулканізава́нага (адуш.) |
адвулканізава́ную |
адвулканізава́нае |
адвулканізава́ныя (неадуш.) адвулканізава́ных (адуш.) |
Т. |
адвулканізава́ным |
адвулканізава́най адвулканізава́наю |
адвулканізава́ным |
адвулканізава́нымі |
М. |
адвулканізава́ным |
адвулканізава́най |
адвулканізава́ным |
адвулканізава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
адвулканізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адвулканізава́ны |
адвулканізава́ная |
адвулканізава́нае |
адвулканізава́ныя |
Р. |
адвулканізава́нага |
адвулканізава́най адвулканізава́нае |
адвулканізава́нага |
адвулканізава́ных |
Д. |
адвулканізава́наму |
адвулканізава́най |
адвулканізава́наму |
адвулканізава́ным |
В. |
адвулканізава́ны (неадуш.) адвулканізава́нага (адуш.) |
адвулканізава́ную |
адвулканізава́нае |
адвулканізава́ныя (неадуш.) адвулканізава́ных (адуш.) |
Т. |
адвулканізава́ным |
адвулканізава́най адвулканізава́наю |
адвулканізава́ным |
адвулканізава́нымі |
М. |
адвулканізава́ным |
адвулканізава́най |
адвулканізава́ным |
адвулканізава́ных |
Кароткая форма: адвулканізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адвулканізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адвулканізу́ю |
адвулканізу́ем |
2-я ас. |
адвулканізу́еш |
адвулканізу́еце |
3-я ас. |
адвулканізу́е |
адвулканізу́юць |
Прошлы час |
м. |
адвулканізава́ў |
адвулканізава́лі |
ж. |
адвулканізава́ла |
н. |
адвулканізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адвулканізу́й |
адвулканізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адвулканізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адву́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адву́чаны |
адву́чаная |
адву́чанае |
адву́чаныя |
Р. |
адву́чанага |
адву́чанай адву́чанае |
адву́чанага |
адву́чаных |
Д. |
адву́чанаму |
адву́чанай |
адву́чанаму |
адву́чаным |
В. |
адву́чаны (неадуш.) адву́чанага (адуш.) |
адву́чаную |
адву́чанае |
адву́чаныя (неадуш.) адву́чаных (адуш.) |
Т. |
адву́чаным |
адву́чанай адву́чанаю |
адву́чаным |
адву́чанымі |
М. |
адву́чаным |
адву́чанай |
адву́чаным |
адву́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адву́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адву́чаны |
адву́чаная |
адву́чанае |
адву́чаныя |
Р. |
адву́чанага |
адву́чанай адву́чанае |
адву́чанага |
адву́чаных |
Д. |
адву́чанаму |
адву́чанай |
адву́чанаму |
адву́чаным |
В. |
адву́чаны (неадуш.) адву́чанага (адуш.) |
адву́чаную |
адву́чанае |
адву́чаныя (неадуш.) адву́чаных (адуш.) |
Т. |
адву́чаным |
адву́чанай адву́чанаю |
адву́чаным |
адву́чанымі |
М. |
адву́чаным |
адву́чанай |
адву́чаным |
адву́чаных |
Кароткая форма: адву́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адву́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адву́чванне |
Р. |
адву́чвання |
Д. |
адву́чванню |
В. |
адву́чванне |
Т. |
адву́чваннем |
М. |
адву́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адву́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адву́чваюся |
адву́чваемся |
2-я ас. |
адву́чваешся |
адву́чваецеся |
3-я ас. |
адву́чваецца |
адву́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
адву́чваўся |
адву́чваліся |
ж. |
адву́чвалася |
н. |
адву́чвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адву́чвайся |
адву́чвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адву́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адву́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адву́чваю |
адву́чваем |
2-я ас. |
адву́чваеш |
адву́чваеце |
3-я ас. |
адву́чвае |
адву́чваюць |
Прошлы час |
м. |
адву́чваў |
адву́чвалі |
ж. |
адву́чвала |
н. |
адву́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
адву́чвай |
адву́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адву́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвучы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адвучу́ся |
адву́чымся |
2-я ас. |
адву́чышся |
адву́чыцеся |
3-я ас. |
адву́чыцца |
адву́чацца |
Прошлы час |
м. |
адвучы́ўся |
адвучы́ліся |
ж. |
адвучы́лася |
н. |
адвучы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адвучы́ся |
адвучы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адвучы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.