адву́дзіць
‘высечы, адлупцаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адву́джу | адву́дзім | |
| адву́дзіш | адву́дзіце | |
| адву́дзіць | адву́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| адву́дзіў | адву́дзілі | |
| адву́дзіла | ||
| адву́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| адву́дзь | адву́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адву́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)