апанта́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апанта́ны |
апанта́ная |
апанта́нае |
апанта́ныя |
Р. |
апанта́нага |
апанта́най апанта́нае |
апанта́нага |
апанта́ных |
Д. |
апанта́наму |
апанта́най |
апанта́наму |
апанта́ным |
В. |
апанта́ны (неадуш.) апанта́нага (адуш.) |
апанта́ную |
апанта́нае |
апанта́ныя (неадуш.) апанта́ных (адуш.) |
Т. |
апанта́ным |
апанта́най апанта́наю |
апанта́ным |
апанта́нымі |
М. |
апанта́ным |
апанта́най |
апанта́ным |
апанта́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апанта́ны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
- |
Н. |
апанта́ны |
апанта́ная |
апанта́ныя |
Р. |
апанта́нага |
апанта́най |
апанта́ных |
Д. |
апанта́наму |
апанта́най |
апанта́ным |
В. |
апанта́нага |
апанта́ную |
апанта́ных |
Т. |
апанта́ным |
апанта́най апанта́наю |
апанта́нымі |
М. |
апанта́ным |
апанта́най |
апанта́ных |
Крыніцы:
tsblm1996,
tsbm1984.
апанта́ць
‘захапіць, апанаваць, авалодаць (апантаць каго-небудзь, што-небудзь); зблытаць, збіць з панталыку каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апанта́ю |
апанта́ем |
2-я ас. |
апанта́еш |
апанта́еце |
3-я ас. |
апанта́е |
апанта́юць |
Прошлы час |
м. |
апанта́ў |
апанта́лі |
ж. |
апанта́ла |
н. |
апанта́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апанта́й |
апанта́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апанта́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
апану́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апану́раны |
апану́раная |
апану́ранае |
апану́раныя |
Р. |
апану́ранага |
апану́ранай апану́ранае |
апану́ранага |
апану́раных |
Д. |
апану́ранаму |
апану́ранай |
апану́ранаму |
апану́раным |
В. |
апану́раны (неадуш.) апану́ранага (адуш.) |
апану́раную |
апану́ранае |
апану́раныя (неадуш.) апану́раных (адуш.) |
Т. |
апану́раным |
апану́ранай апану́ранаю |
апану́раным |
апану́ранымі |
М. |
апану́раным |
апану́ранай |
апану́раным |
апану́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
апану́раць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апану́раю |
апану́раем |
2-я ас. |
апану́раеш |
апану́раеце |
3-я ас. |
апану́рае |
апану́раюць |
Прошлы час |
м. |
апану́раў |
апану́ралі |
ж. |
апану́рала |
н. |
апану́рала |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апану́раўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апану́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апану́рваюся |
апану́рваемся |
2-я ас. |
апану́рваешся |
апану́рваецеся |
3-я ас. |
апану́рваецца |
апану́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
апану́рваўся |
апану́рваліся |
ж. |
апану́рвалася |
н. |
апану́рвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апану́рвайся |
апану́рвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апану́рваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
апану́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апану́руся |
апану́рымся |
2-я ас. |
апану́рышся |
апану́рыцеся |
3-я ас. |
апану́рыцца |
апану́рацца |
Прошлы час |
м. |
апану́рыўся |
апану́рыліся |
ж. |
апану́рылася |
н. |
апану́рылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апану́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
апанча́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апанча́ |
апанчы́ |
Р. |
апанчы́ |
апанчэ́й |
Д. |
апанчы́ |
апанча́м |
В. |
апанчу́ |
апанчы́ |
Т. |
апанчо́й апанчо́ю |
апанча́мі |
М. |
апанчы́ |
апанча́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.