Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгеёілнопрстуфхшыя

аметрапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аметрапі́я
Р. аметрапі́і
Д. аметрапі́і
В. аметрапі́ю
Т. аметрапі́яй
аметрапі́яю
М. аметрапі́і

Крыніцы: piskunou2012.

аметы́ст

‘каштоўны камень; ювелірны выраб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аметы́ст аметы́сты
Р. аметы́ста аметы́стаў
Д. аметы́сту аметы́стам
В. аметы́ст аметы́сты
Т. аметы́стам аметы́стамі
М. аметы́сце аметы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аметы́ст

‘мінерал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аметы́ст аметы́сты
Р. аметы́сту аметы́стаў
Д. аметы́сту аметы́стам
В. аметы́ст аметы́сты
Т. аметы́стам аметы́стамі
М. аметы́сце аметы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аметы́ставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аметы́ставы аметы́ставая аметы́ставае аметы́ставыя
Р. аметы́ставага аметы́ставай
аметы́ставае		 аметы́ставага аметы́ставых
Д. аметы́ставаму аметы́ставай аметы́ставаму аметы́ставым
В. аметы́ставы (неадуш.)
аметы́ставага (адуш.)		 аметы́ставую аметы́ставае аметы́ставыя (неадуш.)
аметы́ставых (адуш.)
Т. аметы́ставым аметы́ставай
аметы́ставаю		 аметы́ставым аметы́ставымі
М. аметы́ставым аметы́ставай аметы́ставым аметы́ставых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аме́ці

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. аме́ці
Р. аме́цяў
Д. аме́цям
В. аме́ці
Т. аме́цямі
М. аме́цях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аме́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аме́цце
Р. аме́цця
Д. аме́ццю
В. аме́цце
Т. аме́ццем
М. аме́цці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

амё́ба

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. амё́ба амё́бы
Р. амё́бы амё́б
Д. амё́бе амё́бам
В. амё́бу амё́б
Т. амё́бай
амё́баю		 амё́бамі
М. амё́бе амё́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

амёбано́сьбіт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. амёбано́сьбіт амёбано́сьбіты
Р. амёбано́сьбіта амёбано́сьбітаў
Д. амёбано́сьбіту амёбано́сьбітам
В. амёбано́сьбіта амёбано́сьбітаў
Т. амёбано́сьбітам амёбано́сьбітамі
М. амёбано́сьбіце амёбано́сьбітах

Крыніцы: piskunou2012.

амёбападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
амёбападо́бна - -

амёбападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амёбападо́бны амёбападо́бная амёбападо́бнае амёбападо́бныя
Р. амёбападо́бнага амёбападо́бнай
амёбападо́бнае		 амёбападо́бнага амёбападо́бных
Д. амёбападо́бнаму амёбападо́бнай амёбападо́бнаму амёбападо́бным
В. амёбападо́бны (неадуш.)
амёбападо́бнага (адуш.)		 амёбападо́бную амёбападо́бнае амёбападо́бныя (неадуш.)
амёбападо́бных (адуш.)
Т. амёбападо́бным амёбападо́бнай
амёбападо́бнаю		 амёбападо́бным амёбападо́бнымі
М. амёбападо́бным амёбападо́бнай амёбападо́бным амёбападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.