эрытэ́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эрытэ́мны |
эрытэ́мная |
эрытэ́мнае |
эрытэ́мныя |
| Р. |
эрытэ́мнага |
эрытэ́мнай эрытэ́мнае |
эрытэ́мнага |
эрытэ́мных |
| Д. |
эрытэ́мнаму |
эрытэ́мнай |
эрытэ́мнаму |
эрытэ́мным |
| В. |
эрытэ́мны (неадуш.) эрытэ́мнага (адуш.) |
эрытэ́мную |
эрытэ́мнае |
эрытэ́мныя (неадуш.) эрытэ́мных (адуш.) |
| Т. |
эрытэ́мным |
эрытэ́мнай эрытэ́мнаю |
эрытэ́мным |
эрытэ́мнымі |
| М. |
эрытэ́мным |
эрытэ́мнай |
эрытэ́мным |
эрытэ́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
эрыякра́нія
‘матылёк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эрыякра́нія |
эрыякра́ніі |
| Р. |
эрыякра́ніі |
эрыякра́ній |
| Д. |
эрыякра́ніі |
эрыякра́ніям |
| В. |
эрыякра́нію |
эрыякра́ній |
| Т. |
эрыякра́ніяй эрыякра́ніяю |
эрыякра́ніямі |
| М. |
эрыякра́ніі |
эрыякра́ніях |
Крыніцы:
piskunou2012.
э́рэ
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
э́рэ |
э́рэ |
| Р. |
э́рэ |
э́рэ |
| Д. |
э́рэ |
э́рэ |
| В. |
э́рэ |
э́рэ |
| Т. |
э́рэ |
э́рэ |
| М. |
э́рэ |
э́рэ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
эрэ́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эрэ́ктар |
эрэ́ктары |
| Р. |
эрэ́ктара |
эрэ́ктараў |
| Д. |
эрэ́ктару |
эрэ́ктарам |
| В. |
эрэ́ктар |
эрэ́ктары |
| Т. |
эрэ́ктарам |
эрэ́ктарамі |
| М. |
эрэ́ктары |
эрэ́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
эрэ́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эрэ́кцыя |
| Р. |
эрэ́кцыі |
| Д. |
эрэ́кцыі |
| В. |
эрэ́кцыю |
| Т. |
эрэ́кцыяй эрэ́кцыяю |
| М. |
эрэ́кцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эрэмаспарто́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эрэмаспарто́н |
эрэмаспарто́ны |
| Р. |
эрэмаспарто́на |
эрэмаспарто́наў |
| Д. |
эрэмаспарто́ну |
эрэмаспарто́нам |
| В. |
эрэмаспарто́н |
эрэмаспарто́ны |
| Т. |
эрэмаспарто́нам |
эрэмаспарто́намі |
| М. |
эрэмаспарто́не |
эрэмаспарто́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эрэму́рус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эрэму́рус |
эрэму́русы |
| Р. |
эрэму́русу |
эрэму́русаў |
| Д. |
эрэму́русу |
эрэму́русам |
| В. |
эрэму́рус |
эрэму́русы |
| Т. |
эрэму́русам |
эрэму́русамі |
| М. |
эрэму́русе |
эрэму́русах |
Крыніцы:
piskunou2012.