урачы́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
урачы́сты |
урачы́стая |
урачы́стае |
урачы́стыя |
Р. |
урачы́стага |
урачы́стай урачы́стае |
урачы́стага |
урачы́стых |
Д. |
урачы́стаму |
урачы́стай |
урачы́стаму |
урачы́стым |
В. |
урачы́сты (неадуш.) урачы́стага (адуш.) |
урачы́стую |
урачы́стае |
урачы́стыя (неадуш.) урачы́стых (адуш.) |
Т. |
урачы́стым |
урачы́стай урачы́стаю |
урачы́стым |
урачы́стымі |
М. |
урачы́стым |
урачы́стай |
урачы́стым |
урачы́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
урачы́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
урачы́ха |
урачы́хі |
Р. |
урачы́хі |
урачы́х |
Д. |
урачы́се |
урачы́хам |
В. |
урачы́ху |
урачы́х |
Т. |
урачы́хай урачы́хаю |
урачы́хамі |
М. |
урачы́се |
урачы́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
урачэ́бна-кансультацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
урачэ́бна-кансультацы́йны |
урачэ́бна-кансультацы́йная |
урачэ́бна-кансультацы́йнае |
урачэ́бна-кансультацы́йныя |
Р. |
урачэ́бна-кансультацы́йнага |
урачэ́бна-кансультацы́йнай урачэ́бна-кансультацы́йнае |
урачэ́бна-кансультацы́йнага |
урачэ́бна-кансультацы́йных |
Д. |
урачэ́бна-кансультацы́йнаму |
урачэ́бна-кансультацы́йнай |
урачэ́бна-кансультацы́йнаму |
урачэ́бна-кансультацы́йным |
В. |
урачэ́бна-кансультацы́йны (неадуш.) урачэ́бна-кансультацы́йнага (адуш.) |
урачэ́бна-кансультацы́йную |
урачэ́бна-кансультацы́йнае |
урачэ́бна-кансультацы́йныя (неадуш.) урачэ́бна-кансультацы́йных (адуш.) |
Т. |
урачэ́бна-кансультацы́йным |
урачэ́бна-кансультацы́йнай урачэ́бна-кансультацы́йнаю |
урачэ́бна-кансультацы́йным |
урачэ́бна-кансультацы́йнымі |
М. |
урачэ́бна-кансультацы́йным |
урачэ́бна-кансультацы́йнай |
урачэ́бна-кансультацы́йным |
урачэ́бна-кансультацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.