кастапра́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кастапра́ў |
кастапра́вы |
Р. |
кастапра́ва |
кастапра́ваў |
Д. |
кастапра́ву |
кастапра́вам |
В. |
кастапра́ва |
кастапра́ваў |
Т. |
кастапра́вам |
кастапра́вамі |
М. |
кастапра́ве |
кастапра́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кастапра́ўнічаць
‘выступаць у якасці кастаправа’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кастапра́ўнічаю |
кастапра́ўнічаем |
2-я ас. |
кастапра́ўнічаеш |
кастапра́ўнічаеце |
3-я ас. |
кастапра́ўнічае |
кастапра́ўнічаюць |
Прошлы час |
м. |
кастапра́ўнічаў |
кастапра́ўнічалі |
ж. |
кастапра́ўнічала |
н. |
кастапра́ўнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
кастапра́ўнічай |
кастапра́ўнічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кастапра́ўнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
кастапра́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кастапра́ўства |
Р. |
кастапра́ўства |
Д. |
кастапра́ўству |
В. |
кастапра́ўства |
Т. |
кастапра́ўствам |
М. |
кастапра́ўстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
каста́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
каста́р |
Р. |
каста́ру |
Д. |
каста́ру |
В. |
каста́р |
Т. |
каста́рам |
М. |
каста́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Кастары́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кастары́ |
Р. |
Кастаро́ў |
Д. |
Кастара́м |
В. |
Кастары́ |
Т. |
Кастара́мі |
М. |
Кастара́х |
кастарэ́з
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кастарэ́з |
кастарэ́зы |
Р. |
кастарэ́за |
кастарэ́заў |
Д. |
кастарэ́зу |
кастарэ́зам |
В. |
кастарэ́за |
кастарэ́заў |
Т. |
кастарэ́зам |
кастарэ́замі |
М. |
кастарэ́зе |
кастарэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кастарэ́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кастарэ́зны |
кастарэ́зная |
кастарэ́знае |
кастарэ́зныя |
Р. |
кастарэ́знага |
кастарэ́знай кастарэ́знае |
кастарэ́знага |
кастарэ́зных |
Д. |
кастарэ́знаму |
кастарэ́знай |
кастарэ́знаму |
кастарэ́зным |
В. |
кастарэ́зны (неадуш.) кастарэ́знага (адуш.) |
кастарэ́зную |
кастарэ́знае |
кастарэ́зныя (неадуш.) кастарэ́зных (адуш.) |
Т. |
кастарэ́зным |
кастарэ́знай кастарэ́знаю |
кастарэ́зным |
кастарэ́знымі |
М. |
кастарэ́зным |
кастарэ́знай |
кастарэ́зным |
кастарэ́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кастля́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
кастля́васць |
Р. |
кастля́васці |
Д. |
кастля́васці |
В. |
кастля́васць |
Т. |
кастля́васцю |
М. |
кастля́васці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кастля́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кастля́вы |
кастля́вая |
кастля́вае |
кастля́выя |
Р. |
кастля́вага |
кастля́вай кастля́вае |
кастля́вага |
кастля́вых |
Д. |
кастля́ваму |
кастля́вай |
кастля́ваму |
кастля́вым |
В. |
кастля́вы (неадуш.) кастля́вага (адуш.) |
кастля́вую |
кастля́вае |
кастля́выя (неадуш.) кастля́вых (адуш.) |
Т. |
кастля́вым |
кастля́вай кастля́ваю |
кастля́вым |
кастля́вымі |
М. |
кастля́вым |
кастля́вай |
кастля́вым |
кастля́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
касто́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
касто́р |
Р. |
касто́ру |
Д. |
касто́ру |
В. |
касто́р |
Т. |
касто́рам |
М. |
касто́ры |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.