Verbum

анлайнавы слоўнік

ахраматы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ахраматы́чна	-	-

ахраматы́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ахраматы́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ахраматы́чны	ахраматы́чная	ахраматы́чнае	ахраматы́чныя
Р.	ахраматы́чнага	ахраматы́чнай ахраматы́чнае	ахраматы́чнага	ахраматы́чных
Д.	ахраматы́чнаму	ахраматы́чнай	ахраматы́чнаму	ахраматы́чным
В.	ахраматы́чны (неадуш.) ахраматы́чнага (адуш.)	ахраматы́чную	ахраматы́чнае	ахраматы́чныя (неадуш.) ахраматы́чных (адуш.)
Т.	ахраматы́чным	ахраматы́чнай ахраматы́чнаю	ахраматы́чным	ахраматы́чнымі
М.	ахраматы́чным	ахраматы́чнай	ахраматы́чным	ахраматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ахрамаці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ахрамі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ахра́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ахра́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ахра́пак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ахра́п’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ахры́маўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы