Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

эрытраспе́рмум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эрытрацы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эрытрацыта́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эрытрацыта́рны	эрытрацыта́рная	эрытрацыта́рнае	эрытрацыта́рныя
Р.	эрытрацыта́рнага	эрытрацыта́рнай эрытрацыта́рнае	эрытрацыта́рнага	эрытрацыта́рных
Д.	эрытрацыта́рнаму	эрытрацыта́рнай	эрытрацыта́рнаму	эрытрацыта́рным
В.	эрытрацыта́рны (неадуш.) эрытрацыта́рнага (адуш.)	эрытрацыта́рную	эрытрацыта́рнае	эрытрацыта́рныя (неадуш.) эрытрацыта́рных (адуш.)
Т.	эрытрацыта́рным	эрытрацыта́рнай эрытрацыта́рнаю	эрытрацыта́рным	эрытрацыта́рнымі
М.	эрытрацыта́рным	эрытрацыта́рнай	эрытрацыта́рным	эрытрацыта́рных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

эрытрацы́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эрытрацы́тны	эрытрацы́тная	эрытрацы́тнае	эрытрацы́тныя
Р.	эрытрацы́тнага	эрытрацы́тнай эрытрацы́тнае	эрытрацы́тнага	эрытрацы́тных
Д.	эрытрацы́тнаму	эрытрацы́тнай	эрытрацы́тнаму	эрытрацы́тным
В.	эрытрацы́тны (неадуш.) эрытрацы́тнага (адуш.)	эрытрацы́тную	эрытрацы́тнае	эрытрацы́тныя (неадуш.) эрытрацы́тных (адуш.)
Т.	эрытрацы́тным	эрытрацы́тнай эрытрацы́тнаю	эрытрацы́тным	эрытрацы́тнымі
М.	эрытрацы́тным	эрытрацы́тнай	эрытрацы́тным	эрытрацы́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

эрытрацыто́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эрытры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

эрытрэ́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эрытрэ́йскі	эрытрэ́йская	эрытрэ́йскае	эрытрэ́йскія
Р.	эрытрэ́йскага	эрытрэ́йскай эрытрэ́йскае	эрытрэ́йскага	эрытрэ́йскіх
Д.	эрытрэ́йскаму	эрытрэ́йскай	эрытрэ́йскаму	эрытрэ́йскім
В.	эрытрэ́йскі (неадуш.) эрытрэ́йскага (адуш.)	эрытрэ́йскую	эрытрэ́йскае	эрытрэ́йскія (неадуш.) эрытрэ́йскіх (адуш.)
Т.	эрытрэ́йскім	эрытрэ́йскай эрытрэ́йскаю	эрытрэ́йскім	эрытрэ́йскімі
М.	эрытрэ́йскім	эрытрэ́йскай	эрытрэ́йскім	эрытрэ́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

эрытрэмі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Эрытрэ́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

эрытэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum