шу́стрык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шу́стрык | шу́стрыкі | |
| шу́стрыка | шу́стрыкаў | |
| шу́стрыку | шу́стрыкам | |
| шу́стрыка | шу́стрыкаў | |
| шу́стрыкам | шу́стрыкамі | |
| шу́стрыку | шу́стрыках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннішустрэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| шустрэ́ю | шустрэ́ем | |
| шустрэ́еш | шустрэ́еце | |
| шустрэ́е | шустрэ́юць | |
| Прошлы час | ||
| шустрэ́ў | шустрэ́лі | |
| шустрэ́ла | ||
| шустрэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| шустрэ́й | шустрэ́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шустрэ́ючы | ||
Крыніцы:
Шу́сцева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Шу́сцева | |
| Шу́сцева | |
| Шу́сцеву | |
| Шу́сцева | |
| Шу́сцевам | |
| Шу́сцеве |
Шу́сцікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Шу́сцікі | |
| Шу́сцікаў | |
| Шу́сцікам | |
| Шу́сцікі | |
| Шу́сцікамі | |
| Шу́сціках |
Шусці́цкія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| Шусці́цкія | |
| Шусці́цкіх | |
| Шусці́цкім | |
| Шусці́цкія | |
| Шусці́цкімі | |
| Шусці́цкіх |
шу́сць
выклічнік
Крыніцы:
шу́сь
выклічнік
Крыніцы:
шу́та
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шу́та | шу́ты | |
| шу́ты | шу́т | |
| шу́це | шу́там | |
| шу́ту | шу́т | |
| шу́тай шу́таю |
шу́тамі | |
| шу́це | шу́тах |
Крыніцы:
Шу́тавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Шу́тавічы | |
| Шу́тавіч Шу́тавічаў |
|
| Шу́тавічам | |
| Шу́тавічы | |
| Шу́тавічамі | |
| Шу́тавічах |
шу́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шу́тар | шу́тары | |
| шу́тара | шу́тараў | |
| шу́тару | шу́тарам | |
| шу́тар | шу́тары | |
| шу́тарам | шу́тарамі | |
| шу́тары | шу́тарах |
Крыніцы: