шу́стрык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шу́стрык шу́стрыкі
Р. шу́стрыка шу́стрыкаў
Д. шу́стрыку шу́стрыкам
В. шу́стрыка шу́стрыкаў
Т. шу́стрыкам шу́стрыкамі
М. шу́стрыку шу́стрыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)