субынспе́ктар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
субынспе́ктар |
субынспе́ктары |
| Р. |
субынспе́ктара |
субынспе́ктараў |
| Д. |
субынспе́ктару |
субынспе́ктарам |
| В. |
субынспе́ктара |
субынспе́ктараў |
| Т. |
субынспе́ктарам |
субынспе́ктарамі |
| М. |
субынспе́ктару |
субынспе́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012.
субэ́тнас
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
субэ́тнас |
субэ́тнасы |
| Р. |
субэ́тнасу |
субэ́тнасаў |
| Д. |
субэ́тнасу |
субэ́тнасам |
| В. |
субэ́тнас |
субэ́тнасы |
| Т. |
субэ́тнасам |
субэ́тнасамі |
| М. |
субэ́тнасе |
субэ́тнасах |
Крыніцы:
piskunou2012.
суб’я́дзерны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суб’я́дзерны |
суб’я́дзерная |
суб’я́дзернае |
суб’я́дзерныя |
| Р. |
суб’я́дзернага |
суб’я́дзернай суб’я́дзернае |
суб’я́дзернага |
суб’я́дзерных |
| Д. |
суб’я́дзернаму |
суб’я́дзернай |
суб’я́дзернаму |
суб’я́дзерным |
| В. |
суб’я́дзерны (неадуш.) суб’я́дзернага (адуш.) |
суб’я́дзерную |
суб’я́дзернае |
суб’я́дзерныя (неадуш.) суб’я́дзерных (адуш.) |
| Т. |
суб’я́дзерным |
суб’я́дзернай суб’я́дзернаю |
суб’я́дзерным |
суб’я́дзернымі |
| М. |
суб’я́дзерным |
суб’я́дзернай |
суб’я́дзерным |
суб’я́дзерных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
суб’ядро́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суб’ядро́ |
| Р. |
суб’ядра́ |
| Д. |
суб’ядру́ |
| В. |
суб’ядро́ |
| Т. |
суб’ядро́м |
| М. |
суб’ядры́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Субялі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Субялі́ |
| Р. |
Субялё́ў |
| Д. |
Субяля́м |
| В. |
Субялі́ |
| Т. |
Субяля́мі |
| М. |
Субяля́х |
субясе́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
субясе́днік |
субясе́днікі |
| Р. |
субясе́дніка |
субясе́днікаў |
| Д. |
субясе́дніку |
субясе́днікам |
| В. |
субясе́дніка |
субясе́днікаў |
| Т. |
субясе́днікам |
субясе́днікамі |
| М. |
субясе́дніку |
субясе́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
субясе́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
субясе́дніца |
субясе́дніцы |
| Р. |
субясе́дніцы |
субясе́дніц |
| Д. |
субясе́дніцы |
субясе́дніцам |
| В. |
субясе́дніцу |
субясе́дніц |
| Т. |
субясе́дніцай субясе́дніцаю |
субясе́дніцамі |
| М. |
субясе́дніцы |
субясе́дніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.