субясе́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. субясе́днік субясе́днікі
Р. субясе́дніка субясе́днікаў
Д. субясе́дніку субясе́днікам
В. субясе́дніка субясе́днікаў
Т. субясе́днікам субясе́днікамі
М. субясе́дніку субясе́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)